tempo czy tępo
Poprawne są obie formy zależne oczywiście od kontekstu.
Jeżeli jednak chodzi nam tylko o określenie szybkości, czasu w jakim ktoś wykonuje jakieś zadanie to jedyna poprawna forma to tempo. Zasada mówi tutaj o zapożyczeniu tego wyrazu z taką samą pisownią z włoskiego (tempo), a także o pisowni em po spółgłosce m.in. p.
Przykłady
Tempo dzisiejszego biegu nie jest jakieś zawrotne, na pewno wpływ na to ma potworny upał, który dosłownie wyciąga sam z ciebie hektolitry potu, a co dopiero z takich biegaczy.
Odkąd dostawili na tym fragmencie dodatkowe sygnały świetlne, to najdelikatniej mówiąc tempo powrotu do domu jest niezbyt wysokie.
Musisz trochę podciągnąć tempo, jeżeli chcesz to swoje wysypisko śmieci ogarnąć, zanim mama wróci z pracy, tak wolno na pewno nie zdążysz tego skończyć przed obiadem.
Syn narzucił mi takie tempo podczas spaceru do was na kawę, że najpierw muszę z dobre 20 minut złapać tlenu, potem możemy pomyśleć o jakieś rozmowie.
Tępo jest zupełnie innym słowem o zupełnie innym znaczeniu. Określamy tym coś, co jest nienaostrzone, sfilcowane lub też nieco pogardliwie o inne osobie czy jej sposobie dedukcji/myślenia.
PrzykładyTen nóż jest tak tępy, że nawet chleba bym nie nie pokroił, a co dopiero taki kawał mięsa.
Te łyżwy są już strasznej tępe, bo są zużyte, trzeba będzie albo wymienić całe łożyska, albo tylko je naostrzyć.
Przepraszam, że ci to powiem, ale to jest bardzo tępe co teraz powiedziałaś. Nie możemy się tak odkryć, bo inaczej szef od razu się kapnie, że to my podkładaliśmy mu te pająki do gabinetu.
Patrzył na mnie tak tępo, że od razu zdałem sobie sprawę, że chyba dostał udaru od tego słońca.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!