uspokajać czy uspakajać
Poprawna pisownia tego wyrazu to uspokajać.
Można pisownię po prostu zapamiętać, bo sama reguła jest już nieco skomplikowana.
Wyraz ten powstaje od wyrazu uspokoić, a reguła mówi, że jeżeli w jednym wyrazie będzie występować dwukrotnie litera o, to wtedy zamianę na a można zastosować tylko względem ostatniej litery o, więc nie będziemy stosować formy uspakajać tylko uspokajać.
1. Nie umiem uspokajać mojego dziecka, nie wiem jakim cudem mojej żonie przychodzi to tak łatwo, tylko weźmie go do rąk i chwilę pobuja i ten śpi jak suseł, a u mnie się drze jakbym go mordował.
2. Mieliśmy uspokajać przebieg meczu, mieliśmy dobry wynik. Tylko zachęciliśmy tym stylem gry przeciwnika do tego, żeby mógł nas efektywnie kontrować i to mu się dało. Brak wygranej jest dzisiaj tylko i wyłącznie waszą winą.
3. Będziemy chyba musieli zwiększyć dawkowanie leków, bo nie widzę, aby one pana uspokajały a czasem i wręcz przeciwnie, słyszę skądinąd, że efekty są zupełnie odwrotne i jest pan jeszcze bardziej pobudzony.
4. Uspokajać ferajnę przedszkolaków nie zawsze jest najprostszym i najbardziej szczęśliwym zajęciem. Mimo tego chyba już nie potrafiłbym w życiu robić niczego innego, jak opiekować się małymi dziećmi.
5. Przez uspokajanie samego siebie doszło do sytuacji, że nie skoncentrowałem się wystarczająco na zadaniu jajek zostało mi powierzone i niestety nie wykonałem go z należytą starannością.
6. Nienawidzę sytuacji, kiedy moja mama za mocno zaczyna panikować, bo wtedy nawet moje uspokajanie na niewiele się zdaje.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!