zażenowany czy zarzenowany
Poprawna pisownia tego wyrazu to zażenowany.
W tym konkretnym przypadku już nie zastosujemy żadnej konkretnej reguły ortografii, więc jego pisownię musimy zapamiętać.
Poczułem się autentycznie zażenowany, kiedy zobaczyłem, że wujek odpalił swój tryb wujka na weselu i zaczął robić takie rzeczy, że nie szło na to patrzeć.
Z poczuciem ogromnego zażenowania udałem się w kierunku bliżej mi nieznanym po tym jak moja była już dziewczyna, bez żadnego wstydu na środku ulicy zaczęła lizać się z jakimś cięciem.
Myślałem, że wyciągnąłeś wnioski po ostatniej sytuacji w szkole i chociaż dla swojego spokoju nie będziesz już wchodzić w żadne bijatyki. Bardzo mocno mnie rozczarowałeś, powiem szczerze, że nawet poczułem się zażenowany, że mój syn jest kimś takimi nieodpowiedzialnym.
Udało mi się doprowadzić do stanu zażenowania u moich współpracowników, kiedy bez żadnych ogródek powiedziałem co sądzę o naszym kierowniku i o fakcie, że zwyczajnie nas wykorzystuje. Mogę za to nawet zapłacić posadą, ale nie pozwolę się więcej ośmieszać i obrażać.
Ruszam na podbój świata, i jakkolwiek można powiedzieć, że moje deklaracje noszą znamiona zażenowania, tak uważam, że do odważnych świat należy, trenowałem tyle lat, żeby wreszcie odnieść sukces, że chce spróbować. Jeżeli się nie uda, to wrócę do kraju z podkulonym ogonem i wrócę do uprawiania swojego wyuczonego zawodu.
Umarły nasze ostatnie nadzieje na grę w finale tego sezonu, jestem zażenowany, bo bardzo liczyłem na to, że stanie się to już w tym sezonie.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!