żmudny czy rzmudny, żmódny
Poprawna pisownia tego wyrazu to żmudny.
Zasada w tym wypadku mówi o pisowni ż na początku wyrazu, kiedy nie ma reguły mówiącej o pisowni rz, u nie wyjaśnia z kolei żadna zasada ortografii więc pisownię musimy zapamiętać.
1. Żmudny i bardzo ciężki proces sądowy pomału zbliża się do końca, jutro sędzia ma ogłosić wyrok w sprawie, która prawdopodobnie skończy się uniewinnieniem oskarżonego.
2. Wyrabianie tego ciasta to była potwornie żmudna praca, ale efekt finalny zdecydowanie się opłacał, bo smakowo wyszło perfekcyjnie.
3. Jeżeli ktoś myśli, że 10 godzin składania pługu to lekka i przyjemna praca to serdecznie zapraszam do przekonania się, że to zupełnie inna para kaloszy. Żmudność i intensywność jaką trzeba włożyć potrafi doprowadzić do łez nawet największych twardzieli jakich zna ten świat.
4. Po żmudnych poszukiwaniach niestety dalej nie możemy ogłosić happyendu, chłopiec dalej jest poszukiwany, a policji niestety pomału kończą się tropy, jeżeli chodzi o poszukiwania, i na horyzoncie pojawiają się coraz bardziej dramatyczne hipotezy.
5. Teraz praca nad sobą wygląda na żmudną i niemal syzyfową, ale pomału zaczynam odczuwać pierwsze efekty, czuje, że jestem pewniejszym siebie człowiekiem, a nie czuje też musu, żeby zapalić czy sięgnąć po alkohol co jest bardzo dobrym symptomem przed kolejnymi tygodniami leczenia.
6. Jestem zaskoczony, że ciebie jeszcze nic nie boli, 11 godzina żmudnego grania przy tym komputerze to jest coś niebywałego. Mam tylko nadzieję, że zdajesz sobie sprawę, że robisz tym dużą krzywdę głównie sobie.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!