Motyw buntu – Motyw literacki (według chronologii epok)
W którym momencie ludzie postanawiają stawić opór? Ile niesprawiedliwości, obelg i okrucieństwa są w stanie zaakceptować, zanim powiedzą „dość”? W jakich okolicznościach dochodzi do buntu, czyli przeciwstawienia się aktualnym warunkom? W historii było bardzo wiele przykładów takiego zachowania – niewolnicy powstawali przeciwko swym panom, kraje dążyły do niepodległości. Często wiązało się to zbrojnymi konfliktami, a także doprowadzało do rozlewu krwi. W jaki więc sposób literatura przedstawiała motyw buntu?
W wielu utworach bohaterowie w sposób czynny lub bierny sprzeciwiali się warunkom, w jakich żyli oraz bardzo często władzy, która prowadziła do niesprawiedliwości. Niejednokrotnie akty buntu kończyły się dla nich porażką, a nawet śmiercią. Inni, zniechęceni brakiem sukcesu, rezygnowali ze stawania oporu.
W mitologii mamy do czynienia z niezgodną z wolą bogów postawą Prometeusza. Ten Tytan, uważany za stwórcę człowieka, od początku chciał dobrze dla niego, dlatego postanowił zakraść się do Wielkiego spichlerza Hefajstosa i wziąć ogień, by następnie dać go ludziom. Uczył ich także wszelkiego rzemiosła. Niestety ten czyn nie spodobał się Zeusowi, więc wysłał na Ziemię Pandorę z puszką, która po otwarciu wydała wszystkie smutki, troski, nędze i choroby. Mimo to Prometeusz nie przestał się buntować i podstępem sprawił, żeby ludzie składali bogom w ofierze kości. Za ten czyn został przykuty do skał Kaukazu. Dodatkowo codziennie przylatywał orzeł, który wydziobywał mu wątrobę. Postawa tego Tytana pokazuje, że bunt wiąże się często z poświęceniem (w końcu bohatera spotkał okropny los), ale także z wygraną jakiejś zbiorowości – ludzie dostali ogień i nauczyli się wielu przydatnych rzemiosł.
W Biblii również występuje ten motyw. W Księdze Rodzaju dochodzi do sytuacji, w której Adam i Ewa buntują się przeciw Bogu, zjadając zakazany owoc. Za ten wyczyn zostają wygnani z raju, a także zabrana zostaje im nieśmiertelność. To pokazuje, że bunt może skończyć się porażką, bez jakichkolwiek korzyści.
Kolejnym przykładem jest tragedia Sofoklesa pt. „Antygona”. Tytułowa bohaterka staje przed dylematem, czy pogrzebać ciało zmarłego, uznawanego za zdrajcę brata (co grozi złamaniem zakazu króla), czy nie robić tego, ale sprzeciwić się woli bogów. Dziewczyna, chowając Polinika, buntuje się przeciwko władzy w imię moralności i praw naturalnych. Doskonale zdaje sobie sprawę z tego, jaki los ją czeka, a mimo tego nie boi się złamać prawa. Ostatecznie zostaje zamurowana, a w konsekwencji – odbiera sobie życie. Jej postawa ukazuje, że poświęcenie bardzo mocno wiąże się z buntem, ale w zamian otrzymuje się zwycięstwo moralne.
W innej tragedii, „Romeo i Julia”, para zakochanych w sobie ludzi wie, że ich miłość nie jest możliwa ze względu na przynależność do zwaśnionych rodów. Kochankowie, niegdyś posłuszni swoim rodzinom, teraz spotykają się potajemnie. Przejawem buntu staje się wzięcie potajemnego ślubu. Zbieg niefortunnych wydarzeń doprowadza do śmierci obydwu bohaterów. Ich sprzeciwienie się woli ojców doprowadza do nieszc
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
- Motyw Iliady i Odysei – Motyw literacki
- Motyw kariery – Motyw literacki
- Motyw literatury – Motyw literacki
- Motyw literatury i jej wpływu – Motyw literacki
- Motyw kota – Motyw literacki
- Motyw kobiety – Motyw literacki
- Motyw ucznia i mistrza – Motyw literacki
- Motyw kata – Motyw literacki
- Motyw ojca – Motyw literacki
- Motyw umierania i śmierci w średniowiecznej literaturze – Motyw literacki
Dodaj komentarz jako pierwszy!