Motyw exegi monumentum, sławy – Motyw literacki

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Motyw exegi monumentum, sławy – Motyw literacki, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!

„Exegi monumentum” to pieśń antycznego poety rzymskiego – Horacego. Autor porusza w swym wierszu problem sztuki i wspomina o jej ponadczasowym oraz uniwersalnym stylu. Utwór ma charakter autotematyczny i jest źródłem tzw. skrzydlatych słów, czyli powszechnie używanych w kulturze europejskiej sformułowań i zwrotów. Podmiot liryczny w słowach „wybudowałem pomnik trwalszy niż ze spiżu” wyraża przekonanie, że pisanie wierszy i dorobek artystyczny daje człowiekowi nieśmiertelność. Pomnikiem, który stawia sobie za życia poeta, jest jego twórczość, która jest trwalsze od jakiegokolwiek materiału. Horacy daje tym samym wyraz swojej pewności, że ma już zapewnione życie w pamięci kolejnych pokoleń. Jest świadomy tego, że jego dzieła liryczne mają wielką wartość i to on stworzył podwaliny dla poezji rzymskiej. Głównym przesłaniem ody pt. „Exegi monumentum” jest łacińskie stwierdzenie „non omnis moriar”, znaczące „nie wszystek umrę”. Te słowa wyrażają wiarę rzymskiego artysty w to, że przetrwa w pamięci potomnych tak długo, dopóki istnieć będzie Rzym, co w starożytności było symbolem wieczności. W końcowej apostrofie do muzy – Melpomeny zwraca się z prośbą o uhonorowanie go wieńcem laurowym, który symbolizuje wielkość i talent, gdyż to właśnie liśćmi lauru zdobiono dawniej głowy olimpijskich zwycięzców.
Motyw poetyckiej sławy (która daje autorowi wieczność i pozostanie w pamięci wielu pokoleń) inspirował wielu twórców z późniejszych epok. Horacy wierzył, że istnieje podwójna natura ludzkiej egzystencji. Jedno życie mamy pewne, to na ziemi. Posiadamy także to drugie – pośmiertne, które możemy sobie zapewnić przez swoje działania.
W Polsce mądrości Horacego były tłumaczone i wielokrotnie parafrazowane m.in. przez renesansowego wieszcza – Jana Kochanowskiego. Motyw „exegi monumentum” możemy dostrzec m.in. w „Pieśni XXIV” z Ksiąg wtórych, zaczynającej się od „Niezwykłym i nie leda piórem opatrzony”. Kochanowski w słowach „nie umrę ani mię czarnemi Styks niewesoła zamknie odnogami swemi”

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!

Ads Blocker Image Powered by Code Help Pro

Wykryto AdBlocka

Wykryto oprogramowanie od blokowania reklam. Aby korzystać z serwisu, prosimy o wyłączenie go.