Motyw marzeń, marzyciela – Motyw literacki

Motyw marzeń i marzyciela w literaturze

Marzyciel to, obok optymisty, realisty i pesymisty, jeden z czterech głównych typów myślenia człowieka. Ponadto, nawet jeśli nie będąc marzycielem, każdy ma jakieś marzenia. Dlatego, statystycznie rzecz biorąc, w naszym społeczeństwie bardzo łatwo doszukać się marzycieli, ludzi z marzeniami. Ale czy tak jest też w literaturze? Mam nadzieję, że ten tekst nie pozostawi w tej kwestii wątpliwości.

Motyw marzeń i marzyciela jest obecny w literaturze od zawsze. Zaczynając od starożytności a kończąc na dniu dzisiejszym. Nic w tym dziwnego, ludzie od zawsze marzą, tylko z czasem poszerzają im się horyzonty.

Pierwszym przykładem zastosowania wyżej przedstawionego motywu jest „Biblia”, a dokładniej scena z Raju. Pierwsi ludzie, Adam i Ewa, są przykładem marzycieli, którzy jednak po osiągnięciu celu nie są z niego zadowoleni. Marząc o wolności, nieśmiertelności, poznaniu dobra i zła nie mieli pojęcia, że konsekwencje tego będą tragiczne w skutkach.

Kolejną historią biblijną, w której poruszana jest kwestia marzeń jest historia Mojżesza, który pragnął wyprowadzić Żydów z ziemi egipskiej. Marzenie swoje spełnił tylko częściowo, ponieważ lud żydowski dotarł do Ziemi Obiecanej, lecz Mojżesz przez jedno potknięcie nie mógł się tam dostać.

Kolejnym przykładem utworu, który powstał w starożytności i zastosowany w nim został motyw marzeń i marzyciela jest „Odyseja”, w której Odyseusz marzy o powrocie do swojej ukochanej Itaki, i dzięki wytrwałości oraz determinacji realizuje swój cel.

Innym przykładem z mitologii greckiej, w której istnieje temat marzeń jest „Mit o Orfeuszu i Eurydyce”. Po śmierci Eurydyki Orfeusz pragnie jej powrocie do krainy żywych. Wykonuje szereg zadań, lecz gdy jest już blisko. traci wiarę w bliskość celu i jego ukochana odchodzi na zawsze.

Dobrym przykładem średniowiecznej książki wpisującej się w tematykę marzeń, będzie „Tristan i Izolda”, którzy bardzo pragnęli miłości, będącej między nimi. Miłości, która była niedozwolona i zakazana przez wszystkie normy etyczne i społeczne, ponieważ po pierwsze Izolda była mężatką, a po drugie należeli do różnych grup społecznych. Jednak, ich marzenie się spełniło, miłość przetrwała wszystkie próby i nie zakończyła się nawet po śmierci bohaterów.

Autorem, który bardzo często w swoich dziełach poruszał motyw marzycieli był William Szekspir. Można to zauważyć chociażby w tragedii „Romeo i Julia”, gdzie tytułowi bohaterowie, mimo odwiecznego konfliktu rodzin, kochali się bezgraniczną miłością. Ostatecznie, spełnili swoje marzenie i wzięli ślub, lecz ich szczęście było chwilowe. Niedługo potem z miłości oboje popełnili samobójstwa.
Inną tragedią Szekspira, w której wykorzystywany jest temat marzeń i marzyciela jest „Hamlet”, w którym główny bohater, marzy o świecie bez kłamstw, pozorów i oszustw, marzy o szczerości, co niestety nigdy nie zostaje spełnione.

Kolejnym dziełem, w którym tytułowy bohater podąża za marzeniami jest „Don Kichot”. Rycerz ten, bez względu na wszystko stara się upodobnić swoje życie do sytuacji opisywanych w romansach rycerskich. Przez to widzi świat niczym przez baśniowy filtr i ślepo podąża za przygodą, która tak nie dzieje się naprawdę. Niestety, prowadzi to do jego własnej zguby.

Motyw ma