Motyw natury – Motyw literacki

Obcowanie z naturą
Natura jest i zawsze była niezwykle podziwiana przez ludzi. Prowadzone są programy telewizyjne przedstawiające cuda natury, florę i faunę. Nic dziwnego, bo matka natura wywołuje w naszych oczach ogromne oczarowanie (oczarowuje nas na każdym kroku i wzbudza zachwyt swą niezwykłością). Niektórzy twierdzą, że działa uspokajająco, łagodzi rany i dodaje siły. Jest w tym twierdzeniu prawda. Badania opublikowane w czasopiśmie „Journal of Environmental Psychology” wyraźnie potwierdziły, że obcowanie z naturą wpływa na poprawę sił witalnych, energię, a także ludzką odporność. Spacer nad rzeką albo wybranie się w góry uspokajają, odprężają i wyciszają. Niestety możemy zauważyć, że zagrażamy środowisku, niszcząc naturę. Wycinamy lasy, które przecież dostarczają nam życie – tlen. Rolnicy używają coraz częściej nawozów do upraw. Dlaczego? Przed laty owoce, warzywa nie były opryskiwane chemią i smakowały znacznie lepiej. Zanieczyszczamy rzeki, oceany, jeziora butelkami, opakowaniami po produktach i wieloma innymi zbędnymi przedmiotami. Dlaczego pozbawiamy matkę naturę życia? Nie odpowiem na to pytanie… Zostawiam tę refleksję dla Was.
Z motywem natury mamy do czynienia w wielu miejscach. Jest to temat odnoszący się do otaczającego nas świata. Z przyrodą spotykamy się na co dzień. Natura kształtuje usposobienie człowieka i jego cechy. Jest siłą, która nadaje charakter organizmom żywym.
Natura w malarstwie i w literaturze.
W epoce romantyzmu przyroda odgrywała bardzo ważną rolę. Nawiązania do niej widoczne są w malarstwie i literaturze. Dla romantyków natura była czymś tajemniczym, pięknym, a przede wszystkim zjawiskiem ciągle tętniącym życiem. Nigdy nie była taka sama, stale się zmieniała. W dziełach artystów tej epoki znakomicie możemy zauważyć fascynację florą i fauną. Natura odgrywała rolę tła dla rozgrywających się wydarzeń, wzmacniała przekaz i znaczenie utworu. Traktowano ją jako żywą cząstkę świata, posiadającą idealne proporcje, lecz wciąż tajemniczą i nieobliczalną. Twórcy romantyzmu nadali jej duszę i opisywali ją obiektywnie. Podkreślali niesamowicie piękny krajobraz natury, nastrój oraz atmosferę w stosunku do danego bohatera w swoim utworze. Natura często współuczestniczyła w wydarzeniach i życiu bohaterów, była wyrazicielką oczekiwań człowiek