Motyw odjazdu – Motyw literacki

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Motyw odjazdu – Motyw literacki, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!
Opiekun merytoryczny: Marek Lepczak
Czytaj więcej

Odjazd, wyruszenie w drogę, opuszczenie kogoś lub czegoś to temat pojawiający się w literaturze wszystkich epok. Bohaterowie odjeżdżają z własnej woli, ale także dlatego, że zmusza ich do tego los.Motyw odjazdu pojawia się często w literaturze romantycznej. Bohaterowie odjeżdżają z powodu nieodwzajemnionej miłości, z powodów politycznych, z chęci odkrywania nowych miejsc, w poszukiwaniu natchnienia. Jednym z utworów, w których występuje motyw rozstania i miłości jest wiersz „Pożegnanie” E. Odyńca, rozpoczynający się od słów: „Bywaj mi zdrowa piękna dolino”. Głównym motywem utworu jest żal z powodu opuszczenia ukochanego miejsca. Podmiot liryczny musi opuścić dolinę, w której przeżył zarówno dobre jak i złe chwile. Smutek z powodu rozstania nie dotyczy jednak tylko miejsca. Najprawdopodobniej musi się rozstać także z ukochaną osobą. Wywołuje to żal i łzy. Podmiot liryczny stwierdza, iż oddałby resztę swego życia za to, by nie odjeżdżać. W ostatnim wersie czytelnik dowiaduje się, iż głównym powodem rozpaczy jest rozstanie z tajemniczą „nimfą doliny”. Wiersz ten przypomina utwory pisane przez wybitnych romantyków: Słowackiego i Mickiewicza, którzy także w wielu utworach wyrażali smutek z powodu rozstania z ukochanym miejscem, kobietą, przyjacielem.Inny wiersz o podobnej tematyce to „Łzy”. Już w pierwszych słowach podmiot liryczny podkreśla, że zaistniała sytuacja, w której musi porzucić wszystko, co jest mu bliskie. Wywołuje to smutek, prowokuje łzy. Podmiot liryczny – zakochany mężczyzna musi również porzucić swoją ukochaną kobietę. Jest to człowiek, który musi opuścić ojczyznę, żyć między obcymi. W trakcie pobytu za granicą, w oddaleniu od rodzinnej ziemi, będzie ją jednak wspominał, a ulgę przyniosą mu gorące łzy. Mężczyzna wyraża także refleksję, że po długim rozstaniu Bóg na ogół okazuje łaskę zakochanym. Łzy, które wtedy ronią, są łzami szczęścia. Podmiot liryczny ma nadzieję, że jemu także będzie dany płacz ze szczęścia. Podobna tematyka dominuje w wierszu „Pożegnanie”, który rozpoczyna się od słów „Smutny, posępny był ranek jesieni”. Pojawia się tu charakterystyczny dla poezji romantycznej motyw rozstania. Nie wiadomo, co jest przyczyną wyjazdu m

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!