Motyw ojczyzny – Motyw literacki

"; muzyka.
„Miasto 44” to film, który wpisuje się w nurt polskiego kina reinterpretującego wydarzenia historyczne w duchu postmodernistycznym, którego cechą charakterystyczną jest odrzucenie pojęcia jednej prawdy historycznej. Przeszłość może być interpretowana w różny sposób. Akcja filmu jest osadzona w kontekście historycznym i podkreśla te wydarzenia, które miały miejsce w rzeczywistości. Jest to między innymi uwolnienie Żydów z Gęsiówki, starcia na cmentarzach, ewakuacja pontonami do Pruszkowa.
W 2007 roku powstał film zatytułowany „Katyń”. Jest to obraz opowiadający o ukrywanej przez lata zbrodni ludobójstwa, jakiej dopuścili się na polskich oficerach Rosjanie. Przez wiele lat zbrodnia była owiana tajemnicą, wiedzieli o niej jedynie nieliczni. Film prezentuje historię kilku oficerów, którzy zostali uwięzieni przez Rosjan we wrześniu 1939 roku oraz losy oczekujących na nich rodzin. Sceny z obozu należą do rzadkości. Dzięki nim możliwe jest jednak przedstawienie nastrojów, jakie panowały wśród oficerów, a także dają obraz warunków, w jakich żyli polscy żołnierze. Reżyser skupia się przede wszystkim na tym, aby zaprezentować kobiety czekające na swoich bliskich oraz ich reakcje, kiedy dowiadują się o ujawnionej zbrodni. Kiedy wreszcie nadchodzi wolność, kobiety dowiadują się, że zbrodni nie dokonali Niemcy, ale Rosjanie. Jednocześnie kwestia katyńska staje się sprawą tabu, nie rozmawia się głośno na ten temat, obowiązuje zmowa milczenia. Rodziny polskich oficerów starają się dociec, co naprawdę stało się z ich bliskimi. Film pokazuje także cierpienie kobiet – jedna z nich została aresztowana za umieszczenie na cmentarzu tabliczki upamiętniającej śmierć brata, inna – Anna – nie jest w stanie uwierzyć, że jej mąż nie żyje. Nie znalazła jego nazwiska na liście katyńskiej, wierzy więc, że pewnego dnia spotka się z ukochanym. Jest gotowa pogodzić się z losem dopiero wówczas, kiedy otrzymuje od nieznajomej kobiety dokumenty swojego męża, w tym kalendarz z zapiskami z okresu internowania. Z zapisków widz dowiaduje się, jak wyglądały ostatnie dni polskich oficerów. Film stanowi rozrachunek z zakłamaną przeszłością, jest przykładem afirmacji martyrologicznej wizji historii, w której Polacy są przedstawieni jako ofiary zbrodni.
„Katyń” to film o polskich oficerach, patriotach, który do końca pozostali wierni swojej ojczyźnie. To także opowieść o ich rodzinach, najbliższych – przede wszystkim kobietach, które cierpiały z powodu losu swoich mężów, ojców, braci. Jest to pierwsze dzieło filmowe w całości poświęcone problematyce katyńskiej. Uważa się, iż film jest lekcją patriotyzmu, ale wyważoną. Brak tu scen drastycznych i nadmiernego patetyzmu. Nie pojawiają się także otwarte oskarżenia wobec konkretnych postaci. Winą obarcza reżyser system, który nakazywał takie, a nie inne postępowanie. Jest to również historia o narodzinach nowej, powojennej Polski, w której trzeba było się odnaleźć, do której trzeba się było przystosować.
Motyw ojczyzny może być ujmowany w różny sposób. Ojczyzna jawi się jako dom, jako wartość, jako miejsce, o które należy walczyć.