Motyw pisarza – Motyw literacki

Jak już wcześniej wspomniałam, motyw pisarza możemy odnaleźć w wielu dziełach literackich. Jest to między innymi “Grób Agamemnona” autorstwa Juliusza Słowackiego. Poeta, który występuje w wierszu nie może schlebiać czytelnikom, tym bardziej nie może, że jest trudna sytuacja historyczna i musi ograniczyć się do błahych, a zarazem wygodnych tematów w swoich dziełach. Jest skazany na mówienie przykrych rzeczy, stale krytycznie weryfikować narodowe złudzenia, mity. Musi również uważnie przyglądać się wyobrażeniom, które występują w zbiorowej świadomości, są one uznawane za świętości narodowe i są one najważniejsze i nie wolno w nie wątpić. W tym dziele możemy zauważyć rozważania na temat sytuacji samego podmiotu lirycznego, czyli poety, którego możemy utożsamić z Juliuszem Słowackim, czyli z autorem wiersza. Poeta występujący w wierszu “Grób Agamemnona” w pewnym sensie traci wiarę w sens tworzenia literatury, ponieważ nie ma ona czytelników, a jeśli są to nie są zdolni do zrozumienia jego dzieł, w wyniku czego ją odrzucają. Poecie pozostaje tylko zachowanie pamięci o dawnej świetności ojczyzny, bohaterstwa wielkich patriotów, czego na próżno szukać pośród współczesnego społeczeństwa. Apele poety pozostają bez odpowiedzi, żaden człowiek nie chce wcielać się w bohaterów narodowych, o których opowiada poeta w swojej twórczości.

Następnie, motyw pisarza możemy również odnaleźć w utworze Adama Mickiewicza pod tytułem “Dziady część III”. Najwyższy z czujących na Ziemi padole – Konrad jest fantastycznym poetą romantycznym. Uważa on, że lepszy od niego jest jedynie Bóg. Konrad buntuje się przeciwko uznanych wtedy mistrzom, uważa, że są nikim. Poeta uważa również, że to on powinien być władcą i przewodnikiem. Twierdzi, że poezja zawłaszcza funkcje, które tradycyjnie są pełnione przez państwo, naukę, filozofię, politykę, a nawet przez religię. Podobne przekonania podzielało wielu innych romantyków. Ludzie mówili, że Konrad jest w stałym kontakcie z wymiarem poza rzeczywistością, z duchami (na przykład z diabłami i aniołami). Jest w stanie to robić, dzięki nad ludzkiemu wysiłkowi swojego ducha i wychodzi wtedy poza ziemską rzeczywistość. Takie działanie jest nazywane twórczym szałem, natchnieniem poety.