Motyw Polski i Polaków – Motyw literacki

"; ie, na które zaprasza miedzy innymi Cześnikostwo, gdyż stara się o rękę ich córki. Wystawne przyjęcie jednak nie udaje się, gdyż piwnice i spichrze są puste, a przyjaciel Leandra – Pogromski upija się. W trakcie przyjęcia bohater dowiaduje się również, że za niespłacone długi stryj zajął jego majątek. Młodzieniec robi wszystko, żeby sprawa się nie wydala, jednak przychodzi mu to coraz trudniej. W końcu jednak stryj zapisuje mu w spadku przejęte dobra i uzgadnia treść intercyzy umożliwiającej młodzieńcowi zawarcie małżeństwa. Wszystko kończy się dobrze. Nieumiejętność porozumienia się inteligencji i chłopów przedstawił S. Wyspiański w „Weselu”. Inspiracją powstania utworu było wesele inteligenta L. Rydla i chłopki – J. Mikołajczykówny. Przypadkowe rozmowy weselnych gości wskazują, ze obie klasy społeczne nie potrafią znaleźć wspólnego języka. Panowie są pewni siebie, dumni, zarozumiali. W chłopach pociąga ich tężyzna fizyczna, kolorowe stroje, folklor. Tak naprawdę nie znają i nie chcą jednak ich poznać. Żyd mówi wyraźnie Panu Młodemu: „My są tacy przyjaciele co się nie lubią”, Radczyni w rozmowie z Kliminą stwierdza: „Wyście sobie, a my sobie. Każden sobie rzepkę skrobie”. „Osoby dramatu:, które pojawiają się podczas uroczystości odsłaniają wady inteligencji. Ukazujący się Poecie Rycerz pokazuje mu jego bezużyteczność w czasach, gdy społeczeństwu potrzebna jest literatura nawołująca do zbrojnego czynu i niosącą nadzieję. Dziennikarzowi, który reprezentuje konserwatywne, ugodowe wobec zaborców społeczeństwo, pojawia się Stańczyk, symbol patriotyzmu i mądrości politycznej. Spotkanie to staje się okazją do krytycznych uwag na temat tego odłamu prasy młodopolskiej, która mąci „narodową kadź”. Gospodarza odwiedza Wernyhora – symbol solidarności klas. Powierza mu ważne zadanie – zwołania powstania – i ofiarowuje złoty róg. Jednakże zapał i dobra wola gospodarza mijają szybko. Przerażony przyjętą odpowiedzialnością przekazuje załatwienie sprawy Jaśkowi, wiejskiemu chłopakowi. Jasiek zwołuje gromadzkie stany, ale gubi złoty róg, gdy sięga po czapkę z pawich piór.
Próba zorganizowania powstania kończy się wiec niepowodzeniem. Panowie nie potrafili pokierować chłopami, chłopski przedstawiciel zaprzepaścił szansę wolnościowego zrywu. Polskie społeczeństwo okazuje się niezdolne do wspólnego działania, niedojrzałe. Inteligenci nie są przygotowani do spełnienia kierowniczej roli. Chłopi są chętni do działania, ale potrzebują przywódców. Obie klasy zbyt dużo dzieli, by mogły wspólnie walczyć.
Podsumowując można stwierdzić, że Polacy stanowią bardzo zróżnicowane społeczeństwo, posiadające zarówno zalety jak i wady. Niestety, przedstawione powyżej utwory pozwalają stwierdzić, że więcej jest tych ostatnich. Jesteśmy egoistyczni, zarozumiali, niekonsekwentni, skłonni do picia alkoholu. Bardzo często myślimy tylko o sobie, nie szanujemy innych. I choć zmienia się nasz kraj, zmienia się historia, ludzkie wady pozostają takie same.