Motyw wiary – Motyw literacki

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Motyw wiary – Motyw literacki, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!
Opiekun merytoryczny: Marek Lepczak
Czytaj więcej

Motyw wiary bardzo często powraca do świata sztuki i literatury w kolejnych epokach. Najwięcej można go znaleźć w utworach starożytnych lub stylizowanych na średniowieczne. W tym tekście skupię się na przykładach utworów, w których topos wiary jest najbardziej widoczny.

Pierwszą lekturą, która przychodzi mi na myśl, jest oczywiście „Quo vadis” Henryka Sienkiewicza. Utwór ten opowiada o prześladowaniach chrześcijan w czasach panowania w Rzymie cesarza Nerona. Oprócz elementów historycznych, dzieło ma w sobie wiele motywów: miłość, cierpienie, władza oraz przede wszystkim wiara, która sprawia, że chrześcijanie nie boją się stracić swojego życia – wiedzą, że dążą do czegoś wiecznego i upragnionego.
Mocna wiara tych ludzi sprawiła, że gdy Neron oskarżył ich o podpalenie Rzymu i pragnął ukarać, aby odsunąć od siebie podejrzenia (tak naprawdę na rozkaz władcy miasto płonęło), nie poddali się nieograniczonej władzy cesarza – sami bowiem wiedzieli, jaka jest prawda i nie potrzebowali tego nikomu udowadniać. Władca jednak cały czas próbował przekonać wszystkich do swoich racji i rozpoczął prześladowania chrześcijan. Polegały one głównie na więzieniu wierzących, przebieraniu ich za zwierzęta i później zmuszaniu do walki z dzikimi zwierzętami na arenach, skazywaniu na śmierć krzyżową lub przywiązywaniu do ogromnych pali, aby podpaleni służyli jako latarnie na dworze okrutnego cesarza. Zdecydowana większość chrześcijan traktowała śmierć z rąk Nerona jako męczeństwo, które miało ich doprowadzić – w imię Jezusa Chrystusa – do życia wiecznego.
W „Quo vadis” można też znaleźć dwa przypadki nawrócenia się bohaterów. Jedną z tych postaci jest Winicjusz – bogaty człowiek, który służył w wojsku i liczył tylko na siebie. Pod wpływem miłości do Ligii (córki przywódcy jednego ze słowiańskich państw, która trafiła do Rzymu jako „gwarancja pokoju”), która była głęboko wierząca, sam zmienił swoje postępowanie i hierarchię wartości, i całkowicie zaufał Bogu.
Drugim przykładem nawrócenia jest Chilon, który na początku był bardzo chciwy i wszystkich wykorzystywał do swoich celów, a nawet przyczynił się do rozpoczęcia prześladowań chrześcijan. Później, w sytuacji, gdy jeden ze

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!