🎓 Poznaj Panda Genius – Twojego edukacyjnego superbohatera! https://panda.pandagenius.com/

Motyw wiary – Motyw literacki

Opiekun merytoryczny: Marek Lepczak
Czytaj więcej

Czym jest motyw wiary w literaturze i dlaczego nieustannie powraca?

Wiara – fenomen wykraczający poza sferę religijną, stanowiący literackie zwierciadło ludzkich niepokojów i aspiracji. Od sumeryjskiego Eposu o Gilgameszu po współczesne powieści Margaret Atwood, motyw ten przybiera formy: duchowego poszukiwania, ideologicznego fanatyzmu, naukowego credo czy egzystencjalnego zwątpienia. Jak zauważył Czesław Miłosz:

„Poezja jest współczesną formą modlitwy”

– ta obserwacja wyjaśnia, dlaczego pisarze wszystkich epok sięgają po motywy wiary.

W Procesie Kafki Józef K. toczy absurdalną walkę z niewidzialnym sądem, który można interpretować jako metaforę poszukiwania boskiej sprawiedliwości. Tymczasem w Weselu Wyspiańskiego Chochoł symbolizuje zarówno martwą tradycję, jak i nadzieję na odrodzenie. Te skrajne realizacje pokazują, jak literatura przekształca wiarę w uniwersalne narzędzie opisu kondycji ludzkiej.

Jak ewoluował motyw wiary na przestrzeni epok literackich?

Starożytność: Bogowie i fatum

W Antygonie Sofoklesa konflikt między prawem boskim a ludzkim osiąga dramatyczne natężenie. Kreon reprezentuje ślepą wiarę w rację państwa, podczas gdy Antygona – nierozerwalny związek z prawami wiecznymi. Homer w Odysei ukazuje wiarę jako układ sił:

„Losów swych ludzie sami sobie winni, nie bogowie”

– ta ambiwalencja między boską interwencją a ludzką wolą stanie się archetypem.

Średniowiecze: Między ascetyzmem a mistyką

Legenda o św. Aleksym kreśli model wiary jako całkowitego wyrzeczenia, podczas gdy Boska komedia Dantego to wędrówka od piekła do Raju, będąca teologicznym traktatem w formie poetyckiej wizji.

Renesans: Humanistyczne napięcia

Kochanowski w Pieśni XXV sławi Boga jako architekta kosmosu:

„Tyś Pan wszytkiego świata, Tyś niebo zbudował”

, ale w Trenach poddaje tę wiarę druzgocącej próbie. To przełomowy moment w literaturze – wiara przestaje być dogmatem, stając się przedmiotem osobistego zmagania.

Barok: Ekstaza i zwątpienie

Mikołaj Sęp-Szarzyński w Sonetach przedstawia duszę jako twierdzę oblężoną przez grzech: „Pokój – szczęśliwość, ale bojowanie / Byt nasz podniebny”

. Jednocześnie Pascal w Myślach proponuje słynny zakład: warto wierzyć, nawet jeśli istnienie Boga jest niepewne.

Oświecenie: Rozum kontra objawienie

Wolter w Kandydzie drwi z teodycei Leibniza:

„Optymizm to obłęd dowodzenia, że wszystko jest dobrze, gdy nam się dzieje źle”

. Jednak równolegle rozwija się nurt mistyczny – w Polsce widoczny w poezji Franciszka Karpińskiego.

Romantyzm: Religia wolności

Mickiewicz w Księgach narodu polskiego tworzy mesjanistyczną teologię narodową:

„Polska Chrystusem narodów”

. Słowacki w Anhellim sięga po motywy apokaliptyczne, łącząc wiarę z rewolucyjnym zrywem.

Pozytywizm: Wiara w postęp

W Lalce Prusa Wokulski symbolizuje naukową wiarę w rozwój techniczny, podczas gdy prezesowa Zasławska reprezentuje tradycyjną religijność. Konflikt tych postaw odzwierciedla przemiany epoki.

Współczesność: Kryzys i poszukiwania

Albert Camus w Dżumie ukazuje ewolucję księdza Paneloux – od kaznodziei głoszącego karę Bożą do człowieka współcierpiącego:

„Należy kochać to, czego nie można pojąć”

. Z kolei Olga Tokarczuk w Księgach Jakubowych bada granice między mistycyzmem a herezją.

Które dzieła najlepiej ilustrują motyw wiary?

Quo Vadis Henryka Sienkiewicza

  • Kontekst: Przełom antyku i chrześcijaństwa w Cesarstwie Rzymskim
  • Realizacja motywu: Prześladowania pierwszych chrześcijan jako próba wiary, postać Ligii jako personifikacji duchowej czystości
  • Symbolika: Pożar Rzymu jako apokaliptyczna metafora przemiany cywilizacyjnej

Siłaczka Stefana Żeromskiego

  • Kontekst: Pozytywistyczny etos pracy organicznej
  • Realizacja motywu: Wiara w edukację i naukę jako nową formę misji społecznej
  • Nowatorstwo: Świecka świętość – śmierć Stanisławy Bozowskiej jako martyrologia intelektualisty
💡 Ciekawostka: Postać Siłaczki inspirowana była prawdziwą historią Michaliny Stefanowskiej, lekarki pracującej w ubogich wsiach Kielecczyzny. Żeromski przemilczał jednak fakt, że jego bohaterka była ateistką – cenzura carska nie dopuściłaby do publikacji takiej charakterystyki.

Jakie symbole i metafory związane z wiarą dominują w literaturze?

Światło: Od biblijnego „Niech się stanie światłość” po elektryczne iluminacje w Lalce Prusa. W Jądrze ciemności Conrada światło cywilizacji okazuje się iluzją, maskującą mrok ludzkiej natury.

Droga: Motyw pielgrzymki w Boskiej komedii, wędrówka Jakuba Franka w Księgach Jakubowych, czy metaforyczna „droga krzyżowa” bohaterów Innego świata Herlinga-Grudzińskiego.

Księga: Biblia jako „księga nad księgami”, ale też tajemniczy rękopis w Imię róży Eco czy zniszczona książka w Ferdydurke Gombrowicza – symbole poszuk

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!