Motyw zbrodni (Zła) – Motyw literacki

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Motyw zbrodni (Zła) – Motyw literacki, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!

W słownikach znajdziemy sporo wyjaśnień pojęcia „zbrodnia”. Każde z nich jasno opisuje, jak nieakceptowalne jest to posunięcie. Najłatwiej powiedzieć, że zbrodnią jest ciężkie przestępstwo. Natomiast ciężar, z jakim boryka się zbrodniarz (osoba, która dopuściła się zbrodni), jest napiętnowany moralnie. Morderstwo to nie tylko zwłoki i pozostawione ślady. To przede wszystkim poczucie winy i wyrzuty sumienia, towarzyszące do końca życia. Dzieła literackie są niesamowicie bogate w motyw zbrodni.
Do przytoczonego wyżej opisu idealnie pasuje postać z książki Williama Szekspira – Makbet. Jest to bohater dynamiczny, który z walecznego rycerza stał się królem tyranem. Przez własną ambicję i żądzę władzy dopuszcza się królobójstwa. Upozorował morderstwo na własną korzyść, ponieważ wierzył w zasłyszaną od czarownic przepowiednię. W pewnym stopniu miały na niego wpływ czarownice oraz jego żona Lady Makbet. Sam dokonał decyzji, nie można w tym wypadku winić innych. Morderca często dopuszcza się zbrodni z różnych popędów. W tym wypadku zwyciężyła ambicja, a nie rozsądek. Postać Makbeta to zlepek niewłaściwych decyzji, podjętych pod wpływem strachu i nadmiernej ciekawości.
Powstają również publikacje na temat sposobów działań przestępców. Przykładem takiej książki jest ,,Zrozumieć zbrodnię” Ewy Ornackiej oraz Dr. Jerzego Pobochy. Jednym ze zbrodniarzy opisywanych w książce jest Paweł Tuchlin. Jego ofiarami były najczęściej kobiety, którym brutalnie odbierał życie. Zupełnie inaczej patrzy się na żywego człowieka, niż postać fikcyjną. Trzeba pamiętać, że zbrodniarz to osoba, która najczęściej pała nienawiścią do bliźniego. Osoba, która spotka się ze sprzeciwem. Ciężko jest przewidzieć, czy ktoś ma skłonności psychopatyczne. Wychodzi to z czasem lub po popełnieniu zabójstwa.
Nie tylko mężczyźni są zdolni do okropnych czynów. Dobrym przykładem bohatera literackiego płci żeńskiej jest Balladyna z książki Juliusza Słowackiego. Podobnie, jak w przypadku Makbeta, u Balladyny zwycięża ambicja i

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!

Ads Blocker Image Powered by Code Help Pro

Wykryto AdBlocka

Wykryto oprogramowanie od blokowania reklam. Aby korzystać z serwisu, prosimy o wyłączenie go.