Motyw Żydów – Motyw literacki

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Motyw Żydów – Motyw literacki, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!
Opiekun merytoryczny: Marek Lepczak
Czytaj więcej

Żydzi

Historia współegzystowania Polaków i Żydów na ziemiach polskich jest bardzo długa. Trudno określić precyzyjnie datę przybycia Żydów na ziemie polskie. Najprawdopodobniej jednak osiedlili się w Polsce w X wieku. Byli to przeważnie kupcy z arabskich kalifatów. Na ziemiach polskich kupowali zazwyczaj skóry i niewolników.
Żydzi wielokrotnie stawali się bohaterami polskiej literatury. Przedstawiani byli w różny sposób. Bardzo często ich krytykowano, wielokrotnie kreowano ich też na osoby ciekawe, mądre życiowo. Poezja polska „spoglądała” na Żyda z różnych stron. W pięknym wierszu Syrkomli o księgarzu ulicznym trafnie dostrzegała jedną z najważniejszych funkcji kulturotwórczych żydostwa polskiego – funkcję rozpowszechniania wielkich wartości kultury polskiej. Opłakiwała smutki żydowskie pieśniami Kasprowicza czy Gomulickiego, mówiła o patriotyzmie Żydów, o ich związaniu z krajem”.
Jedną z ciekawszych kreacji literackich jest bohater „Pana Tadeusza” – Jankiel. Był on niezwykła postacią, docenianą przez Polaków. Ma na swoim koncie znaczne zasługi dla polskiej społeczności – był podobnie jak Robak, emisariuszem. W swojej twórczości artystycznej odwoływał się do polskich tradycji, nie tracąc przy tym własnej tożsamości. Cenią go również jego pobratymcy. Za pośrednictwem swojej muzyki przekazywał istotne wartości: patriotyzm, umiłowanie wolności.
Nieżyczliwy kierunek polskiej myśli politycznej nie znajdował na ogół odgłosu w polskiej literaturze. Wyjątkiem jest „Nie – Boska Komedia” Z. Krasińskiego, który wprowadza do niej „przechrztów” czyli Żydów, którzy zerwali z przeszłością i starają się wejść w środowisko nieżydowskie. Krasiński w niechęci do nich nie tyle idzie śladami swego ojca, ile jest wyrazicielem nastrojów i uprzedzeń, jakie w owym czasie panowały we Francji wobec homines novi ze świata żydowskiego i równocześnie w pewnych kołach polskich wobec frankistów. Ci, o których Krasiński mówi, to ex – Żydzi. W owej epoce Żyd wyznaniowy jeszcze nie występował na widowni politycznej. Arystokratę

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!