bezproblemowy czy bez problemowy – razem czy osobno
„Bezproblemowy” zapisujemy łącznie. Jest to przymiotnik zawierający przedrostek -bez i to połączenie jest poprawne tylko w takiej formie, łącznej.
Przykłady:
1. Marek to starszy, bezproblemowy sąsiad – zawsze się przywita, skinie głową i nie ma problemu, gdy studenci mieszkający nad nim raz na jakiś czas urządzą domówkę. Sam był kiedyś młody.
2. Pan Profesor Maliszewski to bezproblemowy wykładowca – chętnie wysyła studentom prezentacje i pozwala samemu wybrać dwa pytania na końcowy egzamin z przedmiotu.
3. Bezproblemowy świat nie istnieje i dobrze, bo byłby zbyt prosty oraz piękny. Zawsze będą wojny, cierpienie ból, ale też radość, uśmiech, szczęście, ulga i zjednoczenie.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!