błahostka czy błachostka
„Błahostka” jest formą poprawną. Słowo to pochodzi od białoruskiego „blahi”, czyli lichy, zły, marny.
Przykłady:
1. Nauka języków obcych nie sprawia Tymoteuszowi żadnych problemów. To dla niego błahostka.
2. Prace pisemne to dla Marcina błahostka, dlatego pomaga swoim kolegom z klasy.
3. Dany problem może mieć różną wagę dla każdego człowieka – jednemu będzie to spędzało sen z powiek, dla drugiego to błahostka.
4. Filip, choć ma 12 lat, świetnie piecze ciasta. Co tydzień przygotowuje nowe wypieki dla całej rodziny, starannie je ozdabiając. Jego mama tego nie potrafi, dla chłopaka to błahostka.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!