bohater czy bochater
Pisownia słowa „bohater” wynika z jego pochodzenia.
„Bagatur” to turecko-mongolskie określenie walecznego wojownika. „Bohatyr” zapożyczone zostało z Ukrainy. Taka też forma pojawiła się w dziele Ignacego Krasickiego „Przestroga młodemu”. „Bohatyr” i „bohatyrka” ewoluowało w „bohatera” oraz „bohaterkę”.
Przykłady:
1. Pan Stanisław uratował zmarznięte psy znalezione w worku przy drodze. To prawdziwy bohater.
2. W dobie epidemii koronawirusa, każdy przedstawiciel służby medycznej oraz mundurowej to bohater.
3. Główny bohater książki powinien być przedstawiony w sposób rozległy, aby czytelnik mógł go sobie wyobrazić.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!