Skróty W Języku Polskim
Zamień czytanie na oglądanie!
Skróty w języku polskim
Skróty wyrazów stanowią pewien fragment tych wyrazów, zapisany w taki a nie inny sposób, aby zaoszczędzić miejsca w tekście. Należy pamiętać, że skróty zawsze odczytujemy w pełni (np. skrót zob. czytamy zobacz).
Zasady pisowni skrótów:
• Skracamy wyrazy, które liczą więcej niż trzy litery. Wyjątkiem jest skrót słowa nad, zapisany jako n. (np. n. Odrą rozpościera się piękny krajobraz. W VII wieku doszło do bitwy n. Wisłą). Inne wyjątki, które należy zapamiętać: r. – rok, s. – syn, t. – tom, p. – pan.
• Wyrazy polskie skracamy tak, aby ostatnią literą w skrócie była spółgłoska np. zob. – zobacz, im. – imienia, godz. – godziny, dr – doktor (w znaczeniu lekarz). Wyjątki: np. ha – hektar czy a. – albo.
• Nie dopasowujemy miękkości znaków do ostatniej litery skrótu np. piszemy mies. – miesiąc a nie mieś., piszemy godz. – godzina, a nie godź.
• Czasami jednak zachowuje się miękkość znaków w ostatniej literze skrótu. Postępujemy w ten sposób, jeśli w pełnym zapisie wyrazu występuje litera z miękkim oznaczeniem głoski i jest ona ostatnią literą skrótu np. piszemy żeń. – żeński, a nie żen.
• Skróty w środku zdania piszemy małą literą. Jedynym wyjątkiem są skróty międzynarodowe np. And. – Andromeda, Mg – magnes.
Skróty nazw dwu– lub wielowyrazowych
• Kiedy drugi lub któryś z kolejnych wyrazów zaczyna się samogłoską kropkę stawiamy po skrócie każdego z wyrazów np. m.in. – między innymi, p.o. – pełniący obowiązek. Tak samo postępujemy w przypadku skrótów wielowyrazowych nazw obcych np. a.c. – anno currente. Wyjątki: np. ac – a capite.
• Kiedy wyrazy kolejne rozpoczynają się od spółgłosek po skrócie stawiamy jedną kropkę np. ds. – do spraw, cdn. – ciąg dalszy nastąpi. Wyjątki: w języku polskim występują skróty w których po każdej literce stawiamy kropkę, ponieważ ma to nam ułatwić rozróżnienie dwóch podobnych do siebie skrótów np. br. – bieżącego roku, b.r. – brak wydania.
Skróty, które składają się z pierwszej i ostatniej litery wyrazu
• Np. dr (w znaczeniu doktor, wykładający na uniwersytecie), bp (biskup), mjr (major).
• W innych skrótach stawiamy kropki.
Kiedy stawiamy kropkę po skrócie i między poszczególnymi literami?
• Kropkę stawiamy po skrótach, które nie kończą się ostatnią literą pierwotnego wyrazu np. t. – tom, s. – strona, prof. – profesor, godz. – godzina.
• Kropkę stawiamy w skrótach wielowyrazowych po każdej literce, jeśli drugi lub dalszy człon rozpoczyna się samogłoską np. p.n.e. – przed naszą erą, p.o. – pełniący obowiązki, n.e. – naszej ery,
• Kropkę stawiamy w skrótach wielowyrazowych na końcu skrótu, jeśli dalsze człony zaczynają się na spółgłoskę np. pw. – pod wezwaniem, itd. – i tak dalej, cdn. – ciąg dalszy nast�
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!