Skrót od i inni
„I inni” jest wyrażeniem stosowanym najczęściej w bibliografiach kiedy zapisujemy źródło pochodzenia cytatu, czy przytoczenia fragmentu tekstu, którego autorem są minimum trzy osoby. Wtedy jest możliwość zamiast zapisywania imion oraz nazwisk wszystkich autorów, wymienienia jednego (najczęściej głównego) i dodania wyrażenia „i inni”.
Zwrot ten można również zapisać w postaci skróconej „i in.”. Ważne w zapisie tego skrótu są dwie zasady.
Po pierwsze między „i” oraz „in.” jest przerwa. Nie ma możliwości zapisania tych trzech liter łącznie w postaci „iin.”. Jest to forma niepoprawna. Przerwa w wyżej wymienionym skrócie sugeruje, że pierwsze „i” jest osobnym wyrazem. Pierwszego „i” nie możliwości skrócić (bo jak skrócić jedną literę?). Dlatego też należy pamiętać o spacji w wyżej wymienionym skrócie od wyrażenia „i inni”.
Po drugie należy bezwzględnie pamiętać, iż skrót ten należy pisać z kropką na końcu „i in.”. Jest to podyktowane faktem, iż w przypadku, gdy ostatnia litera skrótu nie jest taka sama jak ostatnia litera skracanego wyrazu wtedy mamy obowiązek postawić na końcu skrótu znak interpunkcyjny jakim jest kropka. W tym przypadku wyraz inni kończy się na głoskę „i”, natomiast skrót ma na końcu literę „n”. Można zauważyć, iż zasada jest zachowana, dlatego też nie należy o tej kropce zapominać, gdyż jej brak jest błędem.
Przykłady zastosowania skrótu od wyrażenia „i inni”:
– Osińska M. i in. (2011). Wykorzystanie modeli równań strukturalnych do opisu psychologicznych mechanizmów podejmowania decyzji na rynku kapitałowym. Ekonomia XlII – Nauki Humanistyczno-Społeczne – Zeszyt 402 – Toruń
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!