Skrót od postscriptum
Skrót od postscriptum
„Postscriptum” jest to termin pochodzący z języka łacińskiego, oznaczający dosłownie „po liście”. Należy pamiętać, że zapisane oddzielnie: „post scriptum”, jest formą niepoprawną, zawsze zapisujemy to określenie jako jeden wyraz. Pełni on funkcję dopisku do listu, artykułu lub innego pisma. Może też zawierać dodatkowe informacje w ramach wyjaśnienia lub uzupełnienia treści, zawartych w tekście. Stosuje się go zawsze w zakończeniu wypowiedzi, po podpisie autora.
Najczęściej stosowanym i podawanym przez słowniki zapisem skrótu od „postscriptum” jest skrótowiec: „PS”, zapisywany bez użycia kropek. Mimo to, wiele innych słowników wskazuje, że równie poprawna jest notacja: „P.S.”, czyli zapis z uwzględnieniem kropek po kolejnych literach:”P„oraz”S”. Skrót od „postscriptum” zawsze powinien być zapisywany za pomocą wielkich liter. Użycie małych liter jest nieprawidłowe.
Jeśli chcemy przeczytać skrót „PS” lub „P.S.”, to będzie on brzmiał: pe-es.
Przy wielokrotnym użyciu „postscriptum” w zakończeniu tekstu do skrótu dodaje się kolejną literę „P”. Czyli przy pierwszym użyciu skrótem będzie „PS” lub „P.S.”, przy drugim „PPS„ lub ”P.P.S.„(post postscriptum), przy trzecim”PPPS” lub „P.P.P.S.” (post post postscriptum), i tak dalej.
Przykład użycia „postscriptum” w liście:
Droga Anno,
(treść listu)
Podpis nadawcy
PS
(treść dopisku do listu)
PPS
(treść kolejnego dopisku)
Przykłady użycia skrótu w zdaniu:
1. Jeżeli zapomniałeś napisać o tym w liście, możesz dopisać to w PS.
2. Napisałam list do przyjaciela, a w P.S. przypomniałam mu, aby nie zapomniał kupić mi pamiątki z podróży.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!