Skrót od rycina
W sensie dosłownym rycina to każda odbitka graficzna z matrycy np. drzeworyt, miedzioryt, litografia. Odmianą ryciny jest także grawiura – odbitka wykonana technika druku wklęsłego.
Słowo rycina pochodzi od czasownika „ryć”, stąd wykonawca rycin to „rytownik” (inaczej sztycharz).
Potocznie ryciną nazywa się dziś rysunek, ilustrację, mapę, reprodukcję fotografii dodaną do tekstu w celu objaśnienia treści – można powiedzieć np. ta książka zawiera wiele rycin. Wyrazy bliskoznaczne, którymi można zastąpić „rycinę” to także grafika, obraz, portret, sztych.
Używając wyrazu rycina możemy zastosować skrót „ryc.” W języku polskim skrót pojedynczego wyrazu zazwyczaj kończy się na spółgłoskę. Jeśli skrót kończy się na spółgłoskę miękką, której miękkość oznaczona jest w wyrazie nieskróconym literą i, tak jak w wyrazie rycina, to w skrócie miękkość ta nie jest zaznaczana – stąd skrót kończy się na c. Po skrócie, który jest początkową literą lub początkowymi literami skróconego wyrazu i kończy się na inną literę niż wyraz skracany, stawiamy kropkę. W tekście skróty piszemy tym samym rodzajem pisma co inne wyrazy, to znaczy w środku zdania nie używamy przy zapisie skrótu kursywy, nie stosujemy także wielkich liter. Jeśli skrót kończy wypowiedzenie, to jego kropka jest jednocześnie kropką kończącą to wypowiedzenie.
Skrót ryc. często możemy spotkać w różnego rodzaju instrukcjach (np. Należy trzymać butelkę w sposób pokazany na ryc. 3), podręcznikach (np. Na podstawie ryc. 1 i 2 ze strony 52 opisz sposób otrzymywania wodoru w reakcji cynku z kwasem solnym) oraz w różnego rodzaju pracach licencjackich, magisterskich, w których zamieszczoną ilustrację (mapę, wykres itp.) określa się mianem ryciny (np. Wyniki ankiety przedstawia ryc. nr 10).
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!