Skrót od świętej pamięci
Wypowiadając się o zmarłej osobie, najczęściej wyznającej chrześcijaństwo, używamy określenia „świętej pamięci”. Poprzedza ono imię i nazwisko zmarłego. W przypadku zapisu zwykle używa się akronimów, by ułatwić umieszczenie sformułowania na nagrobku czy w nekrologu. Zastosowań jednak ma więcej, ponieważ zapisywane jest także w gazetach, kronikach czy nawet na biuletynie parafialnym. W domyśle związane jest ściśle z wiarą, lecz z biegiem lat zdobyło znaczenie szacunku do zmarłego oraz więzi.
Najczęściej używaną skróconą, aczkolwiek nie do końca poprawną formą jest „ś.p.”. Prawidłowo wykorzystywać powinno się „śp.”, nakreślając kropkę na końcu, lecz nie w środku. Wywodzi się to z reguły zapisywania skrótów nazw dwu- i wielowyrazowych, która podtrzymuje, iż jeśli następne wyrazy zaczynają się spółgłoską, kropka występuje tylko raz.
Wielkość liter zależy od sposobu użytkowania sformułowania.
W przypadku początku zdania stosowane jest „Śp.”.
Co ciekawe, dużej litery S możemy użyć także podczas wyrażania się o osobie bliskiej emocjonalnie dla nas.
Dla przykładu: Śp. Kamil Mruk pożegnany zostanie w Kościele Matki Boskiej
Istotne jest, że gdy cały tekst pisany jest wersalikami (dużymi literami), stosujemy je również w skrócie pod postacią „ŚP.”
Przykładowo: ŚP. KACPER TRACZ
Do użytku oddany został również skrót „Ś. † P.”, aczkolwiek stosowany jest rzadziej ze względu na występujący w nim znaj specjalny pod postacią krzyża.
Ważną informacją jest, iż gdy sformułowanie „świętej pamięci” występuje jako równoważnik zdania, a nie jego część, powinno rozpoczynać się wielką literą.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!