Ajah – F. H. Burnett – Tajemniczy ogród

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Ajah – F. H. Burnett – Tajemniczy ogród, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!

„Tajemniczy ogród” to powieść dla dzieci autorstwa Frances Hodgson Burnett opublikowana po raz pierwszy w 1911 roku. Została uznana za najlepszą powieść autorki i zyskała wielką popularność, była kilkakrotnie ekranizowana.
Akcja powieści rozpoczyna się w Indiach, wówczas kolonii brytyjskiej. Bohaterką główną jest Mary Lennox, córka brytyjskiego oficera i urzędnika, która w wyniku śmierci obojga rodziców podczas epidemii cholery w wieku dziesięciu lat zostaje sierotą.
Ayah w tej powieści to bohaterka epizodyczna, pojawia się tylko w pierwszym rozdziale, jednak w formie retrospekcji powraca wiele razy.
Ayah to hinduska służąca – piastunka Mary. Opiekowała się nią od urodzenia, praktycznie zastępując jej matkę, ponieważ ta zajmowała się głównie życiem towarzyskim: balami, spotkaniami i zabawami, rzadko zaglądając do dziecinnego pokoju. Niania wiedziała, że jeśli chce zdobyć względy pani, to powinna dziecko trzymać w miarę możliwości jak najdalej od jej oczu. Mary nie pamiętała, by z bliska widziała kogokolwiek innego oprócz ciemnej twarzy swojej Ayah i reszty służby.
Ayah spełniała wszystkie zachcianki dziewczynki, miała do niej wprost anielską cierpliwość. Ubierała ją (Mary nie potrafiła się sama ubierać ani zakładać butów, bo Ayah ubierała ją całą i nakładała buciki), karmiła, opowiadała jej bajki do snu i śpiewała hinduskie kołysanki. Tematem bajek często były czary. Kiedy Mary nie mogła zasnąć, Ayah trzymała ją za rękę i głaskała, cichuteńko śpiewając.
Niania była dla Mary ważną postacią, chociaż początkowo samolubna dziewczynka nie zdawała sobie z tego sprawy – Mary nie chciała innej niani, później wielokrotnie wspominała Ayah podczas pobytu w Anglii, pamiętała opowiadane przez nią historie i śpiewane piosenki. Pomimo to w Indiach Mary bardzo źle traktowała swoją opiekunkę – zdarzało się, że biła ją po twarzy, gdy się rozzłościła. Nazywała ją także „świnią i córką świni” (nazwanie Hindusa świnią jest najstraszniejszą obelgą), krzyczała i tupała ze złości, podobnie zresztą terroryzowała pozostałą służbę. Dla

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!

Ads Blocker Image Powered by Code Help Pro

Wykryto AdBlocka

Wykryto oprogramowanie od blokowania reklam. Aby korzystać z serwisu, prosimy o wyłączenie go.