Balladyna – J. Słowacki – Balladyna

Balladyna to główna i tytułowa bohaterka utworu Juliusza Słowackiego – ,,Balladyny”. Jest to piękna kobieta – ma długie, ciemne włosy, czarne oczy i bladą cerę. Jednak uroda nie świadczy o tym, że jest dobrą postacią.
Balladyna to niezwykle leniwa osoba – nie pomaga matce w pracy, wymiguje się od niej. Wykorzystuje niejednokrotnie fakt, że Wdowa – mama Ballady i jej młodszej siostry, Aliny – ewidentnie faworyzuje starszą z rodzeństwa. Tytułowa bohaterka jest potwornie wredna i egoistyczna – martwi się tylko o siebie i o swój wygląd. Nie interesuje ją nic innego niż własne szczęście i ogromna wygoda.
Kiedy do chaty przybywa Kirkor – szlachetny rycerz – Balladyna kłamie, żeby zostać jego żoną. Jest niewierna – mimo, że posiada kochanka, Grabca, woli wyjść za rycerza, żeby mieć lepsze warunki życia.
Balladyna jest również nieporadna – podczas zbierania malin udaje jej się znaleźć tylko jeden owoc. To postać bezwzględna – podczas konkurencji, która miała zadecydować o tym, kto zostanie żoną Kirkora – zabija własną siostrę. W późniejszych zdarzeniach nie wykorzystuje możliwości wskrzeszenia jej, ponieważ pragnie nieograniczonej władzy, którą Alina mogłaby jej odebrać.
Gdy razem z mężem trafia do zamku, nade wszystko stara się wyrzec swojego pochodzenia. Każe spalić swój dawny dom – starą chatkę. Następnie wydaje rozkaz odprawienia przyjaciół Wdowy, ponieważ się ich wstydzi. Równie podle postępuje z matką – zamyka ją w wieży i głodzi, a przy Fon Kostrynie – jej przyszłym wspólniku – nazywa ją swoją mamką.
Charakter Balladyny wraz z jej chorą ambicją przyczynia się do zamordowania kolejnych osób. Jej drugą ofiarą staje się Gralon – posłaniec Kirkora. Balladyna i Kostryn uznają, że wie on o morderstwie Aliny. Gralon umiera od ciosu nożem zadanego przez główną bohaterkę, podczas walki z jej nowym sprzymierzeńcem.
Podczas uczty tytułowa bohaterka zmyśla historię o swoim szlachetnym pochodzeniu i wyrzeka się własnej matki. Rozkazuje wyprowadzić ją z zamku podczas szalejącej na zewnątrz burzy, przez co Wdowa traci wzrok od piorunów. Ukazuje to, iż żona Kirkora jest niezwykle kłaml