Bartek Zwycięzca – H. Sienkiewicz – Bartek Zwycięzca

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Bartek Zwycięzca – H. Sienkiewicz – Bartek Zwycięzca, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!
Opiekun merytoryczny: Marek Lepczak
Czytaj więcej

Głównym bohaterem noweli Henryka Sienkiewicz pt.: „Bartek zwycięzca” jest Bartek Słowik. Z powodu jego wytrzeszczonych oczu nazywano go Bartek Wyłupiasty, ale mówiono na niego też Bartek Głupi ze względu na jego ograniczenia umysłowe. Bartek miał żonę Magdalenę i synka Franka, mieszkali razem w Pognębinie, była to wieś w Księstwie Poznańskim.
Pewnego dnia Bartek dostał powołanie wojska, nie bardzo wiedział co ma dalej robić. Zgłosił się do wojska i musiał wziąć udział w wojnie prusko-francuskiej. Wyruszył na front z innymi chłopami pożegnany przez Magdę i Franka. Nie bardzo jednak rozumiał, dlaczego ma niby z kimś walczyć. Wysłuchał jednak swojego sąsiada z wioski -Wojtka, który naopowiadał mu, że Francuzi interesują się polskimi ziemiami i kobietami i są takimi samymi wrogami jak Niemcy. Bartek był prostym chłopem, dlatego też te argumenty przyjął bez zbędnych pytań. Przemyślał to dokładnie i postanowił zaciekle walczyć z wrogiem. W bitwie pod Gravelotte zdobył pierwsze odznaczenia, a potem już kolejne i tak zapalił się do walki, że był najlepszym wojownikiem. Tak jak na początku był przerażony wojną, tak teraz już się do niej przyzwyczaił. Na nieszczęście jego rodziny zaczął zachowywać się jak pruscy żołnierze. Bardzo lubił swoich przywódców. Nawet nie zauważył, kiedy powoli tracił swoją tożsamość narodową, co było dobrze ukazane w listach do Magdy:” „Jakeśma palili jedną wieś, tośma i dzieciom, i babom nie przepuścili, i ja też Kościół ci się spalił do cna, bo ony są katoliki, i ludzi się popiekło niemało”. Magda była trochę przerażona jego zmianą zachowania i starała się odpisując mu zwrócić uwagę na jego złe postępowanie.
Kiedy Bartek spotkał się z dwoma polskimi jeńcami, w jego głowie pojawiały się bardzo różne myśli. Sprawował wartę i nie odzywał się do nich aczkolwiek w głowie miał niezły mętlik-myślał o pomocy, a nawet wspólnej ucieczce. Wywołało to jego wspomnienia związane z Pognębinem, obudziła się też w nim w końcu tęsknota za rodziną i ojczystymi strona

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!