Baryka Cezary – S. Żeromski – Przedwiośnie

Cezary Baryka to główny bohater powieści pod tytułem „Przedwiośnie” autorstwa Stefana Żeromskiego. Jego rodzicami są Jadwiga i Seweryn. Poznajemy go jako czternastoletniego chłopca sprawiającego problemy wychowawcze. Akcja utworu rozpoczyna się w Baku (Azerbejdżan). Jest to miasto, w którym urodził się i wychowywał Cezary. Gdy wybucha I wojna światowa, jego ojciec zostaje powołany na front. Jadwiga zaczyna zajmować się synem samodzielnie i staje się to dla niej wyzwaniem. Brak męskiej ręki w domu sprawia, że zachowanie chłopca pogarsza się do tego stopnia, że zostaje wydalony ze szkoły wraz z tak zwanym „wilczym biletem”, który zamyka przed nim drzwi wszystkich szkół. Przyczyną tego jest pobicie dyrektora. Cezary nie przejmuje się jednak konsekwencjami, a jego postępowanie jest niezmiennie uciążliwe. Chłopiec popiera rewolucjonistów, nie dostrzegając wyrządzanego przez nich zła. Denerwuje go fakt, że matka jest przeciwna ich działaniom.
Pewnego razu Cezary zaczyna chodzić z Jadwigą do portu, gdzie oczekują jakiegokolwiek znaku życia od ojca. Gdy żadne wieści do nich nie docierają, dopuszczają do siebie myśl, że Seweryn nie żyje. W porcie spotykają emigrantki, którym postanawiają pomóc, proponując nocleg. Okazują się nimi być księżna Szczerbartow – Mamajew wraz z córkami. Okazuje się, że przemycały biżuterię, do czego księżna przyznaje się Barykom dopiero w nocy. Niestety w ich domu zostaje przeprowadzona rewizja, za co Jadwiga zostaje surowo ukarana. Wkrótce w wyniku ryzykownych działań jego mama umiera, a on zostaje zupełnie sam na świecie. W trakcie pogrzebu dostrzega na jej palcu brak ślubnej obrączki, co jest dla niego szokiem. Odczuwa żal i pustkę, która wcześniej mu nie towarzyszyła. Są to dla niego nowe uczucia, z którymi próbuje się oswoić. Stara się znaleźć sobie jakieś miejsce na ziemi. W ten sposób odnajduje schronienie w piwnicy, ponieważ jego rodzinny dom został zbombardowany. Nieustannie otacza go głód, cierpienie i ubóstwo. Jego życie zmieniło się diametralnie. Wcześniej bohater miał wszystko pod dostatkiem. Miał dostęp do majątku, jaki pozostawił ojciec i chętnie z niego korzystał. To wszystko zostało mu jednak odebrane.
Niedługo później Cezary zostaje wcielony do wojska ormiańskiego. Kiedy Tatarzy zaczynają mordować sojuszników Ormian, ratuje go legitymacja obywatela polskiego. Uratowało mu to życie, jednak nie został puszczony wolno