Degli Alberighi Federigo – G. Boccaccio – Sokół

FEDERIGO DEGLI ALBERIGHI to główny bohater noweli pod tytułem „Sokół”, autorstwa Giovanni’ego Boccaccio. Utwór ten można znaleźć w zbiorze nowel zatytułowanym „Dekameron”.
Federigo jest żyjącym w roku 1348 florenckim szlachcicem i rycerzem. Jego ojcem był Filip, który pochodził z arystokratycznej rodziny. Mężczyzna jest bardzo zamożny, przystojny i dobroduszny. Jego życie zmieniło poznanie kobiety o imieniu Monna Giovanna, w której szaleńczo się zakochał. Federigo robił wszystko, aby zdobyć serce swej wybranki – urządzał wystawne uczty i bale na jej cześć, brał udział w turniejach rycerskich, wykazując się zręcznością i niejednokrotnie narażając życie, a także obdarowywał kobietę pięknymi i kosztownymi prezentami. Mężczyznę cechuje odwaga i upartość w dążeniu do celu; ma też nienaganne maniery i jest szanowany przez innych ludzi. Poświęcił sporą część czasu, a przede wszystkim swego majątku, aby zwrócić uwagę miłości swego życia. Niestety, kobieta pozostawała całkowicie obojętna na jego bezustanne próby uwiedzenia i zaloty. Obsesyjna wręcz miłość i rozrzutność doprowadziły Federiga do bankructwa. Szlachcic utracił niemal cały swój majątek, pozostała mu tylko jedna, niewielka posiadłość i ptak – tytułowy sokół. Można by się spodziewać, iż mężczyzna załamie się i zacznie żałować swych czynów i rozrzutności w stosunku do kobiety, która latami go ignorowała. Nic bardziej mylnego – jego miłość stała się jeszcze bardziej płomienna. Ze względu na fakt, że nie miał już czym obdarować i imponować Monnie Giovannie, przestał o nią zabiegać, jednak nigdy nie przestał jej kochać. Świadczy to o ogromnym uczuciu, jakim zapałał, a także o jego stałości. Zubożały Federigo nie skarżył się na swój los. Nie dostrzegał nawet swego ubóstwa i nie dbał o dobra materialne. Tylko miłość ukochanej kobiety miała dla niego znaczenie. Nie żałował nawet utraconego majątku i statusu społecznego. Ten niezwykle skromny mężczyzna (prócz oczywiście Monny), cenił jeszcze swego ptaka. Sokół był wyjątkowo pięknym i zwinnym w polowaniu drapieżnikiem, który wzbudzał zachwyt. Stał się dla Federiga przy