Drohojowska Krystyna – H. Sienkiewicz – Pan Wołodyjowski

Krystyna Drohojowska to bohaterka epizodyczna w powieści historycznej Henryka Sienkiewicza pod tytułem „Pan Wołodyjowski”.
Jest brunetką o alabastrowej cerze, niebieskich oczach i „kształtnych ustach”. Uchodzi za wielką piękność.
Przybywa do dworu Ketlinga, razem z siostrą Michała Wołodyjowskiego, pani Makowieckiej i Barbary Jeziorkowskiej. Uosabia ówczesny ideał kobiety, jest skromna, małomówna, uczuciowa i romantyczna.
Zakochuje się w niej Michał Wołodyjowski, jednak ona nie jest pewna swych uczuć do niego; choć uważa go przede wszystkim za przyjaciela, zgadza się na zamążpójście, sądząc, iż takie uczucia wystarczą. Po przyjeździe Ketlinga zakochuje się w nim, marzyła bowiem o iście „baśniowym” rycerzu, a takim nie można było nazwać pana Michała, niskiego, czterdziestodwuletniego żołnierza, od dwudziestu lat w ciągłej służbie, czującego się niezręcznie w obcowaniu z kobietami. Czuje się jednak wobec niego zobowiązana, nie chce więc złamać obietnicy mu danej, ani wyjść za niego, kochając innego. Postanawia więc wstąpić do zakonu. Widzimy tutaj kolejną jej cechę; jest honorowa, nie łamie danego raz słowa.
Jest miłosierna, opiekuje się panem Michałem Wołodyjowskim w czasie jego niestabilności psychicznej, po śmierci wcześniejszej narzeczonej. Widząc cierpienia małego rycerza usiłuje mu pomóc i go pocieszyć.
Obrzydza ją jakakolwiek przemoc, choć pochodzi z Rusi (która w owym czasie była często najeżdżana przez Tatarów, czy zbuntowanych Kozaków; większość jej mieszkańców w związku z tym była biegła we władaniu bronią) nie potrafi obsług