Dżepetto – C. Collodi – Pinokio

Dżepetto jest bohaterem drugoplanowym książki napisanej przez włoskiego pisarza, Carla Collodiego, pod tytułem „Pinokio”. Powieść ta pierwszy raz ukazała się w wydaniu odcinkowym, w latach 1881-1883. O jego życiorysie nie ma zbyt wielu informacji, co zatem wiadomo o życiowej roli Dżepetta? Wiemy na pewno, że jego pseudonim brzmiał Mamałyga, wywodził się on od żółtej, wręcz przejaskrawionej peruki, którą mężczyzna nieustanie nosił. Dżepetto był przyjacielem Antonia, od której zaczyna się cała historia, oraz wielki zwrot w życiu mężczyzny. Dżepetto bowiem bardzo często wpadał w odwiedziny do swego najdroższego przyjaciela; przy jednej z jego rutynowych wizyt stało się coś niespodziewanego – okazało się, że Antonin wszedł w posiadanie kawałka drewna, który potrafi mówić, a co więcej, płata figle.

Antonin, nazywany również Majstrem Wiśnią (ze względu na wygląd nosa), znalazł kawałek zwyczajnego drewna, a przynajmniej tak na początku myślał. Gdy zabrał drewno do domu i chciał wyrzeźbić z niego nogę do stolika, okazało się, że drewno jest zaczarowane. Po przyjściu jego przyjaciela Dżepetta, i wymianie zdań pomiędzy mężczyznami, Majster zgodził się przekazać ten niezwykły kawałek Mamałydze, który miał już plany na zagospodarowanie drewna; postanowił zrobić z niego kukiełkę. Marzenia Dżepetta o rzeźbieniu kukiełek wynikały z jego nadzwyczajnej samotności, mężczyzna zawsze marzył o tym, aby mieć w życiu kogoś bliskiego, niestety los nie pozwolił mu spełnić planów, aż do tej pory. Kukiełka, która powstała z zaczarowanego kloca była niezwykle kapryśna i niesforna – a na imię jej było Pinokio. Dżepetto spełniając swoje aspiracje o byciu ojcem, kochał kukiełkę jak syna, jego miłość była czysta i bezinteresowna. W pewnym momencie ojciec zaczął martwić się samolubnością syna, lecz ten zdążył uciec od swojego kochającego rodzica, i dołączyć do grupy cyrkowców. Spotkał na swojej drodze także postacie, które starały się sprowadzić go na złą drogę, takie jak Lis i Kot, oraz kolega z klasy &#