Elrond – J. R. R. Tolkien – Hobbit

Elrond jest to postać fikcyjna, stworzona przez J.R.R. Tolkiena. Świat fantastyki tworzony przez tego pisarza stał się dla młodzieży nieomal kultowym. Książki zyskały wielu czytelników na całym świecie. Niewątpliwie największą zaletą pisarza była bogata wyobraźnia. Tworzony przez niego świat jest bardzo szczegółowy, spójny, ale przede wszystkim zaskakujący.
Elrond to jedna z postaci drugoplanowych, które występują w najważniejszej z powieści J.R.R. Tolkiena pt. „Hobbit, czyli tam i z powrotem”. Jest przywódcą elfów z Zachodu i panem z Rivendell. Podobno żył w Pierwszej Erze. W jego krwi płynie zarówno krew elfa, jak również człowieka. Zachwycał wszystkich niewiarygodną urodą: „Miał rysy szlacheckie i piękne jak władca elfów, był silny jak wojownik, mądry jak czarodziej, dostojny jak król krasnoludów, a łagodny jak pogoda latem”. Twarze elfów były rzeczywiście piękne. Mimo, że był w połowie człowiekiem, to jego rysy były regularne, a twarz smukła. Warto wspomnieć o typowych elfich cechach, do których należy przede wszystkim poczucie humoru oraz skłonność do kłótni z krasnoludami, bo śmieli się z ich długich bród. Czytelnik śledząc losy tego bohatera zauważy w nim przede wszystkim spokój, który wręcz od niego emanuje. Elrond zdaje się być pewny siebie i tego, co potrafi. A trzeba wiedzieć, że elfy z krainy Rivendell potrafiły naprawdę dużo. Do ich najważniejszych umiejętności należało: przepowiadanie przyszłości oraz ogromny talent artystyczny. Specjalizowali się w śpiewie i poezji.
Dla fabuły utworu ta postać, mimo zastrzeżeń Bilba, była ważna, ponieważ to właśnie przywódca elfów dał głównemu bohaterowi i jego kompanii cenne wskazówki oraz ofiarował im nocleg, który okazał się wytchnieniem w czasie podróży. Był gospodarzem niezwykle przyjaznego domu, czym zjednywał sobie ludzi, krasnoludy i inne elfy. Elrond posiadał ogromny talent – potrafił czytać wszelkie runiczne pisma. Elfy podobno znały wiele różnych języków i potrafiły odczytywać nawet cudze myśli, więc talent gospodarza nie zaskoczyły tak bardzo wędrowców. Tym bardziej, że i sam Bil