Eros – w mitologii greckiej bóg miłości
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Eros, w wersji rzymskiej Amor bądź Kupidyn był bogiem miłości. Nie wiadomo do końca, czyim był dzieckiem. Niektóre mity mówią o tym, że jego rodzicami byli Afrodyta i Ares, inne, że był bogiem starszym od Zeusa i jego rodzeństwa, a nawet Kronosa. Mógł być rówieśnikiem Gai, jednym z najstarszych bogów. Jego pochodzenie nie jest pewne.
Zdecydowanie później ludzie uznali, że Eros był synem i nieodłącznym towarzyszem Afrodyty, takie przekonanie widzimy np. w micie o Psyche. Od tego czasu uznawano również, że Eros jest najmłodszym z bogów, który nigdy nie dorósł i nie dojrzał: został na zawsze małym psotnym chłopcem.
Zazwyczaj przedstawiany był np. w sztuce w dwóch głównych, najbardziej rozpoznawalnych formach: jako mały pulchny chłopiec ze skrzydełkami i łukiem, bądź jako młody, rosły, przystojny mężczyzna z dużymi skrzydłami na plecach i kręconymi włosami. Pierwsze wyobrażenie zazwyczaj bardziej pasuje do rzymskiej wersji Erosa, drugie zaś- do greckiej.
Najbardziej rozpoznawalnym atrybutem Erosa jest łuk i kołczan z dwoma typami strzał. Zazwyczaj wyobrażanymi jako złotymi i czarnymi. Osoby trafione złotą strzałą, miały zakochać się szczęśliwie, z odwzajemnieniem, a trafione czarną zakochiwały się nieszczęśliwie, bez odwzajemnienia, wręcz odpychane od osób, w których się zakochały. Podobno czarne strzały, zamiast wzbudzać nienawiść, miał ukazywać prawdziwą naturę ludzi, przez co inni odchodzili od nich.
Kiedyś, gdy Apollo przechwalał się, że umie strzelać z łuku lepiej od Erosa, ten zdenerwował się i wyjął z kołczana dwie strzały: miłości i nienawiści. Złotą trafił w Apollina, a czarną w nimfę Dafne. Bóg poezji zakochał się w nimfie, lecz gdy tylko się do niej zbliżał, ona uciekała przestraszona. Apollo się zirytował. Zaczął gonić Dafne po górach i lasach, z nadzieją, że w końcu przystanie i nie ucieknie. Przy strumieniu prawie ją złapał, ale ona zwróciła się do Matki Ziemi, Gai o pomoc. Bogini zamieniła ją w drzewo laurowe. Ten mit pokazuje, że nie warto szydzić z bogów, nawet tych, którzy są pokazywani pod postacią dzieci.
Czy możliwe jest, aby bóg miłości
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
- Lennox Mary – F. H. Burnett – Tajemniczy ogród
- Alina – J. Słowacki – Balladyna
- Aleksy – Legenda o świętym Aleksym
- Shirley Anna – L. M. Montgomery – Ania z Zielonego Wzgórza
- Bilbo – J. R. R. Tolkien – Hobbit
- Eol – Homer – Odyseja
- Blythe Gilbert – L. M. Montgomery – Ania na uniwersytecie
- Dedal – w mitologii greckiej wynalazca
- Jedwabiński Eugeniusz – M. Musierowicz – Opium w rosole
- Babu Stefu – M. Białoszewski – Pamiętnik z powstania warszawskiego
Dodaj komentarz jako pierwszy!