Grant Priscilla – L. M. Montgomery – Ania na uniwersytecie

"; r /> Miała też swoje dziwactwa. W Domku Patty bardzo długo zajmowało jej układanie bibelotów i obrazków, ponieważ miała ich wyjątkowo dużo. Podobny problem miały Stella i Phil. Uspokajały wtedy Anię, że zakleją dziury w ścianie, jak będą się wyprowadzać, bo przez te obrazki tak dużo ich powstało. Można powiedzieć, że Priscilla, Phil i Stella zawsze stawiały na swoim.
Z Pris wszyscy bardzo dobrze się czuli w Domku Patty. Zawsze znajdowała powód do żartu. Nawet gdy atmosfera była napięta lub ktoś koło niej był smutny, mówiła mu coś miłego i od razu się rozchmurzył. Przykładem jest sytuacja, gdy Anię zaczepiał bezdomny kot. Wtedy zażartowała, że zwierzę zaadoptowało Anię. Tym samym optymistycznym usposobieniem zarażała mieszkanki Domeku Patty. Kot nie był mile widziany i Phil chciała się go pozbyć, czyli otruć zwierzę. Pris jednak niechętnie zabrała się za zadanie. Żal jej było zwierzęcia, bo nie chciała go wpędzać do grobu. Ania była podobnego zdania, ale na tamten czas nie było innego sposobu na odejście zwierzęcia od dziewczyn. Na szczęście, ku jej uciesze, kot przeżył i to dzięki pomyłce Phil.
Pris miała także ogromny talent do dawania rad, kierowania rozmową z ludźmi w taki sposób, by uzyskali pocieszanie. Można powiedzieć, że była niezłym psychologiem. Przykładem są przygotowania do pierwszych lekcji w Redmont. Dla Ani było to bardzo stresujące i nieprzyjemne przeżycie, ponieważ czuła się tam niepotrzebna. Wtedy Priscilla powiedziała: „Poczekaj do następnego roku […] wtedy my będziemy wyglądać na tak znudzone i wyniosłe jak dziś wszyscy ci z drugiego roku”.
Dziewczyna była dobra, miła, empatyczna, ale też bardzo ambitna. Pewnie dlatego tak dobrze rozumiała podobną do siebie Anię. Osiągała bardzo dobre wyniki w nauce zupełnie jak główna bohaterka. Stało się tak dlatego, że nie chodziła tak często jak Phil do innych osób na bale czy herbatki. Można więc powiedzieć, że oddawała się w całości nauce. Wszystkich dziwiło, że taka energiczna dziewczyna potrafiła zachować stoicki spokój w trudnych i nerwowych sytuacjach. Każdy jej tego zazdrościł, ponieważ wiele osób bało się egzaminów czy ich wyników. Pris przeciwnie – zachowywała stoicki spokój i pewność siebie.
Uważam, że ta bohaterka wzbogaca fabułę utworu. Wprowadza humor, ale też potrzebne wzorce osobowe. Tonuje dziewczyny, dodaje im sił, jest ich powierniczką i prawdziwą przyjaciółką. Mimo że postać nie jest najważniejsza, sprawia, że czytelnik, poznając ją czuje ciepło i uśmiecha się. Myślę, że każdy z nas polubiłby taką dziewczynę jak Priscilla.