Guślarz – A. Mickiewicz – II cz. Dziadów
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Lektury dramatyczno-romantyczne wywołują w nas różne emocje, np. „Balladyna” we mnie osobiście wywołała mieszane uczucia, z jednej strony kibicowałam Alinie, a z drugiej – Balladynie. Gdy czytałam „Dziady” część II autorstwa Adama Mickiewicza, zastanawiałam się, dlaczego są nazwane dramatem i romansem. Wiadomo, że utwór powstał w roku 1823, kiedy to właśnie rozwijała się epoka ballad i romansów. Nie da się żyć bez miłości. W II części „Dziadów” wyjawiona zostaje prawda moralna „kto nie dotknął ziemi ni razu, ten nie może być w niebie”. Mówi nam o tym, że kto nie chce miłości, nie będzie w niebie. Warto zauważyć, że nie chodzi tu o miłość do swojej drugiej połówki, ale także o miłość do bliźniego w ogóle. W epoce romantycznej ważne były emocje i uczucia i każda zjawa i duch mówili właśnie z uczuciami o swoich rozterkach i prośbach. Utwór ten można nazwać dramatem ze względu na jego budowę (akty, sceny itd.). Cała akcja dzieje się w kaplicy cmentarnej, wszystko owiane jest tajemnicą i mrokiem, który jest odczuwany, gdy to czytamy. Akcja rozgrywa się na płaszczyźnie ziemskiej w cmentarnej kaplicy, w noc zaduszkową (ponieważ Guślarz, rozdając polecenia ludowi tajemniczo ujawnia, jak ona wygląda). Była mroczna, co udowadnia fakt, iż Guślarz oznajmił, że drzwi mają być zamknięte, lampy i świece mają być wygaszone, oraz że jasność księżyca nie może wpadać do kaplicy. Guślarz jest główną postacią II części „Dziadów”. Postać ta jest bardzo tajemnicza i interesująca, nie wiem nawet, co właściwie o niej sądzić, ponieważ autor nie przedstawia jej szczegółowo. Czytelnik zatem nie wynosi z tekstu wielu informacji o bohaterze. Wie tylko, że Guślarz był przewodniczącym obrzędu Dziadów. On z ludem nieśli pomoc zagubionym duszom. Guślarz pyta zjawy, co im dolega, czego potrzebują, po czym wypędza je mówiąc słowa: „A kto prośby nie posłucha w imię Ojca, Syna, Ducha. Czy widzisz Pański krzyż? Nie bierzesz jadła, napoju? Zostawże nas w pokoju! A kysz, a kysz!”. Przewodniczący obrzędu stara się zrobić wszystko, aby przywołać i wypędzić zjawy, rozpala kocioł wódki, zapala garść kądzieli. Jako pierwsze są przywoływane duchy lekkie, a dokładniej są to ani
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
- Lennox Mary – F. H. Burnett – Tajemniczy ogród
- Alina – J. Słowacki – Balladyna
- Aleksy – Legenda o świętym Aleksym
- Shirley Anna – L. M. Montgomery – Ania z Zielonego Wzgórza
- Bilbo – J. R. R. Tolkien – Hobbit
- Eol – Homer – Odyseja
- Blythe Gilbert – L. M. Montgomery – Ania na uniwersytecie
- Dedal – w mitologii greckiej wynalazca
- Jedwabiński Eugeniusz – M. Musierowicz – Opium w rosole
- Babu Stefu – M. Białoszewski – Pamiętnik z powstania warszawskiego
Dodaj komentarz jako pierwszy!