Helios – w mitologii greckiej bóg słońca

Helios – bóg i uosobienie Słońca wg mitologii greckiej, był tytanem utożsamianym z rzymskim Solem. Należał do drugiego pokolenia tytanów III generacji, wg wierzeń jego matką była Tea (tytanida wzroku (thea) i jaśniejącego nieba) a ojcem Hyperion (bóg obserwacji i niebios). Helios przemierzał niebo na swoim złotym rydwanie, zaprzężonym w cztery białe konie: Pyroejsa, Flegona, Eoosa, Ajtona. Swoją wędrówkę zaczynał wynurzając się z fal Okeanosa na Wschodzie, a kończył zanurzając się w falach Okeanosa po drugiej stronie widnokręgu na Zachodzie [odwrotnie w stosunku do tego jak to czyniła Selene – bogini księżyca]. Drogę powrotną, która wiodła pod Okeanosem, pokonywał na wielkiej czaszy.
Tak zwiastowała to Eos (bogini i uosobienie zorzy porannej, brzasku i świtu): „Miał on pałac cudowny, cały ze złota, pełen drogich kamieni i ozdób z kości słoniowej. Podwoje srebrne, na których wyrzeźbiono rozmaite dziwne historie – otwierały się wprost ku wielkiej sali, gdzie w purpurę odziany siedział na tronie ze złota Helios, w otoczeniu Dni, Miesięcy, Lat i Stuleci, w koronie promiennej, tak jasny i błyszczący, że nawet syn jego Faeton nie śmiał mu spojrzeć w oblicze, z obawy, by wzroku nie stracić.” Helios stanowił źródło światła i życia, to właśnie on regulował bieg dni, tygodni, miesięcy, lat, stuleci. Wzywano go na świadka podczas różnego rodzaju przysięg, gdyż przed nim nic nie było się w stanie ukryć – był wszechwiedzący. Był bratem Eos (bogini zorzy porannej, brzasku i świtu) i Selene (bogini księżyca), przypuszczano, że jego bratem był również Tytan (bóg kalendarza). Był mężem nimfy oceanicznej (okeanidy) – Perseidy. Miał z nią dwóch synów: Persesa, Ajetesa oraz trzy córki: Kalipso, Kirke i Pazyfae. Miał liczne kochanki, z którymi spłodził liczne potomstwo, z okeanidą Klimene miał syna Faetona oraz córki Heliady (Dioksippę, Foibę, Ajterię, Helias, Meropę), z nimfą Rodos (która wg niektórych mitów uchodzi za drugą żonę Heliosa) – synów Heliadów, z nimfą Neairą – Lampetię i Faetusę, z Leukotoę (nimfa, która została przemieniona w tymianek) – syna Tersanora. Kochanką Heliosa była również nimfa Klytia, która zos