Jankiel – A. Mickiewicz – Pan Tadeusz

Chociaż ma korzenie żydowskie, czuje się Polakiem. Jego koncert na cymbałach z XII Księgi „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza to prawdziwa lekcja historii. O kim mowa? Oczywiście o Jankielu.”Żyd poczciwy Ojczyznę jako Polak kochał!” – pisze o Jankielu Adam Mickiewicz. To jeden z najbardziej pozytywnych obrazów Żyda w polskiej literaturze. Jankiel jest dzierżawcą znajdujących się nieopodal Soplicowa karczm. Czuje się Polakiem i o polskich sprawach myśli z bólem serca. Jest prawdziwym patriotą, który swoją postawą przekonuje, że dążenie do odzyskania wolności jest dla niego sprawą najwyższej wagi. W tym celu nawiązuje współpracę z księdzem Robakiem, a także staje w obronie Soplicy. W jednej z finałowych scen epopei rozpoczyna swój słynny koncert, który świadczy nie tylko o wirtuozerii w grze na cymbałach, ale przede wszystkim o tym, że wierzy, że gorzka lekcja historii musi zakończyć się powstaniem z kolan.Jankiel to człowiek życiowo doświadczony. Nosi długą siwą brodę i tradycyjny, charakterystyczny dla Żydów strój. Świadczy to o tym, że nie wyrzekł się swych korzeni, zachowując kulturową i religijną odrębność. Zawsze stoi na straży spokoju i harmonii. Uważa, że najlepszą drogą do suwerenności jest zjednoczenie wszystkich ponad podziałami. Dlatego często rozmawia z ludźmi, udziela im rad, a także łagodzi spory i zażegnuje kłótnie. Jako szynkarz, który dzierżawi dwie karczmy, często spotyka się z Polakami, wysłuchuje ich żali, stara się ich podtrzymywać na duchu. Lista jego zalet jest znacznie dłuższa. Jankiel słynie z mądrości, szlachetności i pracowitości. Aktywnie działaj�