Jojne – B. Prus – Placówka
Kim jest Jojne z „Placówki” Prusa i dlaczego jego postać budzi kontrowersje?
Jojne to żydowski karczmarz z noweli Bolesława Prusa „Placówka” (1885), stanowiący kluczową postać drugoplanową w konflikcie między polskim chłopem Ślimakiem a niemieckimi kolonizatorami. Jako pośrednik między różnymi grupami etnicznymi, uosabia złożone relacje społeczno-ekonomiczne na ziemiach polskich pod zaborami. W artykule przeanalizujemy psychologiczny portret tej enigmatycznej postaci, jej symboliczne znaczenie oraz recepcję w literaturoznawstwie.
Podstawowe informacje o bohaterze
Jojne pojawia się w utworze jako właściciel karczmy sąsiadującej z gospodarstwem Jana Ślimaka. Pełni rolę mediatora między polskimi chłopami a niemieckimi osadnikami, choć w rzeczywistości manipuluje obiema stronami dla własnych korzyści. Prus wprowadza go w momencie kulminacyjnego napięcia – gdy Ślimak odmawia sprzedaży ziemi Niemcom:
„Żyd się uśmiechnął i mrugnął. – Ny, ny… Pan Ślimak twardy jak kamień. Ale Niemcy jeszcze twardsi…”
Portret zewnętrzny – lustro charakteru
Autor celowo nie rozwija szczegółowego opisu fizycznego, koncentrując się na symbolicznym wymiarze postaci. Kilka istotnych cech:
- Typowy strój żydowskiego kupca: jarmułka, chałat, pejsy
- Charakterystyczny „oleisty” głos i natrętny uśmiech
- Mowa pełna zdrobnień i pozornej życzliwości
Psychologiczna anatomía postaci
Cecha charakteru | Przykłady z utworu |
---|---|
Przedsiębiorczość | Organizuje spotkania Ślimaka z Niemcami, czerpiąc prowizje z transakcji |
Konformizm | Zmienia stanowisko w zależności od rozmówcy (inne argumenty wobec chłopów, inne wobec kolonistów) |
Manipulacyjność | Stosuje technikę „słabej strony” wobec Ślimaka: „Pan sobie szkodzi… Niemcy i tak wezmą ziemię” |
Motywacje i system wartości
Jojnym kieruje przede wszystkim pragmatyzm ekonomiczny. Jego główną wartością jest przetrwanie i prosperita biznesu, co doskonale ilustruje dialog:
„Mój interes musi być jak rzeka – płynąć między brzegami, ale nie mieszać się z błotem”
W przeciwieństwie do Ślimaka reprezentującego etos ziemi, karczmarz uosabia mentalność kupiecką – relatywizm moralny i transakcyjny stosunek do rzeczywistości.
Jak Jojne wpływa na relacje między postaciami?
Analiza interakcji bohatera ujawnia jego kluczową rolę w strukturze utworu:
Relacja ze Ślimakiem
Początkowo udaje sojusznika („Przecież ja zawsze dla panów chłopów…”), stopniowo przechodzi do szantażu emocjonalnego. W scenie po pożarze stodoły mówi:
„Gdyby pan sprzedał w porę, to by się nie paliło…”
Stosunki z Niemcami
Jojne stosuje strategię służalczości („Panowie Niemcy to mądrzy ludzie…”), jednocześnie wykorzystując ich do własnych celów. Prof. Maria Janion zauważa, że ta relacja odzwierciedla historyczną współpracę części żydowskich kupców z zaborcami.
Postawa wobec własnej społeczności
W odróżnieniu od tradycyjnych portretów żydowskich, Jojne nie utożsamia się z lokalną gminą – to samotnik działający wyłącznie na własną rękę.
Mity i fakty o Jojnem
Jojne to jednoznacznie negatywny bohater-antysemicki stereotyp
Prus ukazuje złożoność motywacji postaci – jej działania wynikają z realiów ekonomicznych, nie zaś wrodzonych cech charakteru
Postać służy wyłącznie krytyce żydowskich kupców
Jojne stanowi część szerszej krytyki kapitalistycznych mechanizmów kolonizacji
Jojne w kontekście historyczno-społecznym
Analiza prof. Józefa Bachórza wskazuje na trzy wymiary znaczeniowe postaci:
- Symbol pośrednictwa kulturowego w dobie kapitalizmu
- Personifikacja procesu „kupczenia ojczyzną”
- Prekursor postaw kosmopolitycznych w literaturze polskiej
Słowniczek pojęć związanych z Jojnem
Jak Jojne funkcjonuje w kulturze i literaturze?
Recepcja postaci ukazuje ewolucję interpretacji:
- W okresie międzywojennym – symbol zdrady narodowej
- W analizach marksistowskich – ucieleśnienie kapitalistycznego wyzysku
- Współcześnie – figura transgresyjnego pośrednika kulturowego
Najczęściej zadawane pytania o Jojnego
Czy Jojne zdradza Polskę na rzecz Niemców?
Dlaczego Prus wybrał żydowskiego karczmarza na antagonistę?
Uniwersalne przesłanie postaci Jojnego
Postać karczmarza stanowi ostrzeżenie przed:
- Konsekwencjami relatywizmu moralnego w sytuacjach kryzysowych
- Niebezpieczeństwem utraty tożsamości w imię doraźnych korzyści
- Mechanizmami ekonomicznej kolonizacji w globalizującym się świecie
Pytania do refleksji:
- Czy współczesne społeczeństwa nie produkują własnych „Jojnych” w erze globalnego kapitalizmu?
- Gdzie przebiega granica między zdrowym pragmatyzmem a moralnym konformizmem?
- Jak bronić własnej tożsamości w obliczu presji ekonomicznej?
Sprawdź również:
- Lennox Mary – F. H. Burnett – Tajemniczy ogród
- Alina – J. Słowacki – Balladyna
- Aleksy – Legenda o świętym Aleksym
- Shirley Anna – L. M. Montgomery – Ania z Zielonego Wzgórza
- Bilbo – J. R. R. Tolkien – Hobbit
- Eol – Homer – Odyseja
- Blythe Gilbert – L. M. Montgomery – Ania na uniwersytecie
- Dedal – w mitologii greckiej wynalazca
- Jedwabiński Eugeniusz – M. Musierowicz – Opium w rosole
- Babu Stefu – M. Białoszewski – Pamiętnik z powstania warszawskiego
Dodaj komentarz jako pierwszy!