Jojne – B. Prus – Placówka

Jojna Niedoperz to jeden z bohaterów przedstawionych w utworze autorstwa Bolesława Prusa pod tytułem „Placówka”.Jest to Żyd. To najstarszy mieszkaniec wsi leżącej nad rzeką Białką – głównego miejsca akcji przedstawionego w powieści.Z utworu dowiadujemy się, że utrzymuje on swoją liczną rodzinę, zarabiając pieniądze na wykonywaniu drobnych zleceń, np. dla lokalnego proboszcza. Zna się na naprawach różnych rzeczy, jest chociażby zegarmistrzem. Mężczyzna martwi się o dobro bliskich. W momencie, gdy go poznajemy, rozmyśla o synu Menachemie oraz córce Ryfce. Dzieci zamartwiają go drogami życiowymi, jakie wybrały. Córka nie ma na przykład męża, choć jest w dojrzałym wieku. Wnuki starca także zaprzątają mu głowę. Wymienieni z imienia Chaim, Fajwel, Mordko, Elka, Łaja i Mirla są ubogie, tak jak Jojna. Mężczyzna nie może im zapewnić dostatecznie godnego życia. Świadczyć może o tym to, że żadne z dzieci nie ma dwóch koszul.Mimo tych wszystkich smutków i codziennych problemów, Niedoperz pracował całymi dniami. Jednym z dowodów na to, że doświadczał wraz z rodziną dużej biedy, jest wzmianka o tym, jak napadli go okoliczni rabusie. Pewnej nocy, gdy starzec wracał z pracy i miał przy sobie 3 ruble, został zaatakowany i okradziony. Sprawcy byli nieznani, toteż nie miał możliwości odzyskania pieniędzy, a był to dla niego majątek.Szersza wzmianka o Jojnie Niedoperzu pojawia się, gdy główny bohater przeżywa chwile kryzysu po tragediach, które go doświadczyły. Żyd przez przypadek przechodzi obok gospodarstwa Józefa Ślimaka i słyszy nawoływanie głodnego bydła. Szuka zatem właściciela zwierząt. Widzi, w jakim stanie jest bohater. Postanawia pomóc mu i wyciągnąć go z niedoli. Nie zgadza się to ze stereotypowym sposobem postrzegania Żyd