Ketling – 1. H. Sienkiewicz – Pan Wołodyjowski

"; stojny i dworny. Pod tym względem jest przeciwieństwem pana Michała, który jest niski i dość nieśmiały.
Z powodu swego pochodzenia ubiera się wedle mody szkockiej, czym znacznie się wyróżnia.
Jest osobą głęboko wierzącą; chodzi do kościoła, aż w końcu z przyczyn religijnych wysadza się w Kamieńcu. Przysięgę jego obrony również składa w kościele.
Po odrzuceniu przez Krzysię zamierza uciec do Szkocji, jednak dogania go Wołodyjowski i się z nim dogaduje. W pewnym sensie Ketling usiłował uciec przed problemami.
Jest szanowany przez szlachtę, choć z pewnością jego ubiór wydawał jej się dziwny.
Miał dwójkę dzieci z Krzysią (w czasie oblężenia Kamieńca była ponownie w ciąży). Pomimo tego decyduje się złożyć przysięgę o obronie twierdzy. Nie zwlekał w wykonaniu swojej powinności i natychmiast po dotarciu informacji o haniebnym pokoju wysadza się razem z Wołodyjowskim, w jednej z wież. Można też zauważyć hierarchię wartości Ketlinga: najpierw religia i honor, następnie ojczyzna, później rodzina i dopiero na końcu przyjaciele, tacy jak Wołodyjowski.
Ketling jest bez wątpienia postacią pozytywną. Jest godny naśladowania, jako nieustępliwy obrońca wiary i przybranej Ojczyzny. Jego przywiązanie do honoru zasługuje na ogromny szacunek. Szkot jest całkowicie oddany swoim dowódcą, nawet jeśli nie widzi sensu jakiegoś rozkazu, lub przeczuwa, że ten szykuje zdradę. Jest zdolnym artylerzystą, siejącym spustoszenie w szeregach wroga. Do zdrajców odnosi się z niechęcią, gdyż uznaje ich za nieposiadających honoru.