Kostylew Michaił Aleksiejewicz – G. Herling-Grudziński – Innyświat

"; ymś innym niż strachem. Oczekiwał on również spotkań z matką. Na tym spotkaniu oczywiście nie można byłoby mu mówić o tym, co dzieje się poza murami. Miało to pozostać tajemnicą. Nie dało się jednak ukryć na twarzy więźnia, że doświadcza czegoś złego, ale starano się go tak wypuścić, aby wyglądał jak najbardziej schludnie i aby na pierwszy rzut oka nie było widać efektów złego traktowania. Skutków głodowych porcji jedzenia nie dało się jednak zakryć.
Michaił nie zaprzestaje swojego działania. Wciąż opala swoją rękę, z której cieknie ropa. Jako jedyny z więźniów nie unikał wizyty w ambulatorium, kiedy prowadzono wybiórkę na Kołymę. Do tego miejsca wysyłano najsłabszych więźniów, chorych i niezdolnych do pracy. Inni starali się ukryć, jak mogli, że są schorowani i słabi, ale nie Kostylew. Skutkiem tego było znalezienie się przez niego na owej liście. Najbardziej zabolał go fakt, że nie będzie mógł się spotkać z matką. Gustaw zaproponował, że zajmie jego miejsce, że to on wyjedzie na Kołymę. Był to bardzo szlachetny czyn, godny prawdziwego przyjaciela, którym był dla Kostylewa od zaledwie miesiąca. Propozycja została jednak odrzucona, a Michaił wciąż widniał na liście osób do wywiezienia. Był zdesperowany. Nie chciał pozwolić, aby traktowano go w taki sposób i przewożono z jednego miejsca do drugiego, jak jakąś rzecz. W łaźni oblał się wrzątkiem. W wyniku tego zmarł. Wkrótce jego matka przyjechała do Jercewa w celu odebrania pamiątek po dziecku. To ogromny ból, jakiego nie powinien doświadczyć żaden rodzic.