Krzeszowska – B. Prus – Lalka

"; ona kupić kamienicę należącą do rodziny Łęckich. Chciała pozostać w mieszkaniu, w którym mieszkała razem z córeczką. Po długich staraniach odkupiła dom od Wokulskiego. Tym samym pozbyła się z niego dokuczliwych studentów, a także wyciszyła swoje nerwy.Kolejną rzeczą, o której warto wspomnieć, jest relacja Krzeszowskiej z Heleną Stawską. Kobiety nie żyły w dobrych stosunkach. Czytelnik może odczuć wyraźne wrażenie, że Krzeszowska zazdrościła Stawskiej młodości, piękna i małej córeczki. Oskarżała ją regularnie o niewłaściwe prowadzenie się, a nawet o romans z baronem. Gdy Helena przyjęła się do pracy u Krzeszowskiej, ich relacje się polepszyły. Córka kobiety przychodziła do baronowej wraz z matką i poprawiała jej humor. Mimo dziwnego usposobienia Krzeszowskiej, Stawska i baronowa dogadywały się. Sytuacja uległa drastycznej zmianie, kiedy zaginęła lalka należąca do zmarłego dziecka Krzeszowskich. Był to drogi przedmiot. Baronowa starannie go pielęgnowała, a nawet nie pozwalała innym zbliżać się do zabawki. Lalka swego czasu wpadła w oko małej córeczce Heleny. Kobieta kupiła jej za uczciwie zarobione pieniądze podobny egzemplarz. Baronowa nie wiedziała o tym i gdy jej lalka zniknęła, oskarżyła bezpodstawnie Stawską o kradzież. Helena na szczęście wygrała proces sądowy z Krzeszowską.Postać baronowej przedstawia obraz nieszczęścia i smutku. Zgorzkniała kobieta bez bliskich u boku nie radzi sobie w codzienności, wszędzie upatrując intryg czy złośliwości. Nie można odmówić jej tego, że jest niezwykle barwną bohaterką, ale trzeba też przyznać, że przez swoje usposobienie jest odbierana negatywnie przez czytelnika.