Lorche Fulko De – H. Sienkiewicz – Krzyżacy

W powieści historycznej „Krzyżacy” Henryka Sienkiewicza obserwujemy zdemoralizowany świat zakonników, dla których pogoń za dobrami materialnymi stała się sensem istnienia. Jak na ich tle wypada Fulko de Lorche, którego Krzyżacy goszczą u siebie?Fulko de Lorche jest pochodzącym z Lotaryngii młodzieńcem o smutnym wyrazie twarzy, ale łagodnych i przenikliwych oczach. Wierzy w szczerość intencji zakonników, którzy szykują wyprawę krzyżową przeciw Saracenom. Dlatego przybywa do Malborka, by krzewić mieczem wiarę chrześcijańską, ale wraz z upływającym czasem jego rozczarowanie postawą przedstawicieli zakonu narasta. Przybysz z Lotaryngii uświadamia sobie, że jest naiwny. Dowodem na to jest także fakt, że w przeszłości marzył o walce ze smokiem, która miała mu przynieść sławę i rycerskie ostrogi. Jego współbracia darzą go sympatią, ale jednocześnie traktują z pobłażaniem, gdyż dostrzegają w nim nieszkodliwego szaleńca o skłonności do poetyckich uniesień.Fulko de Lorche potrafi jednak twardo stąpać po ziemi i wyciągać logiczne wnioski. Szybko sobie uzmysławia, że nie chce mieć z Krzyżakami nic wspólnego, gdyż zachowania wykraczające poza granice człowieczeństwa nie mieszczą mu się w głowie. Młodzieniec obserwuje ze zgorszeniem poczynania zakonników i zadaje sobie pytania o przyczyny ich moralnego upadku.Fulko de Lorche nie ma skłonności do nienawiści. Nie chce pomnażać swojego majątku, żerując na krzywdzie ludzkiej. Nie potrafi zabić w sobie wrażliwości i współczucia. Knucie intryg, kłamanie, podstępy nie leżą w jego naturze. Sam stara się zawsze przestrzegać zasad dworskiej obyczajowości. Cechują go wrażl