Marianna – Molier – Skąpiec

"; �mierci jej męża, może poszukać sobie innego mężczyzny. Dziewczyna wiedząc w jakiej sytuacji jest jej matka i ona sama wiedząc, że bez pieniędzy nie pomoże swojej rodzicielce, przyjmuje to do świadomości i postanawia poznać mężczyznę z, którym ma być ze swatana. Pytanie jest tylko takie czy faktycznie zależało jej tylko na rodzinie? Czy pomimo nie chęci do wybranka z, którym miała być złączona węzłami małżeńskimi nie wyczuła tu interesu dla siebie? A nawet jeżeli, czy to źle? Czy mogło jej to jakoś zrekompensować porzucenie swej miłości dla dobra najbliższych? Ciekawe jest też to czy faktycznie pomogłoby to jej chorej mamie.
Strach i determinacja. Dziewczyna poznając osobę za, którą chce ją wydać matka i swatka nie ukrywa lęku ale twardo i zdecydowanie chce pomóc swojej rodzinie.
Osobiście podziwiam jej postać, ponieważ jest to kobieta, która oddaje wszystko za rodzinę pozwala się zeswatać i nie przeciwstawia się temu pomimo, że czuje strach do swojego przyszłego małżonka i pragnie innego mężczyzny a mimo to wieży, że będzie mogła być z tym, którego miłuje, co na szczęście los docenia i jej daje. A co gdyby los tego nie zrobił? Skąpiec mógł być dla niej okropny i nie pomocny w sumie mógł wcale nie pomóc jej chorej mamie.
Myślę, że gdyby wszystkie kobiety były tak oddane swojej rodzinnie, bardzo niewielka liczba kobiet i dziewcząt mogłaby posmakować prawdziwego, szczęśliwego zakończenia ale tak nieliczne bohaterki i tak zasługują na oddanie! Nie wątpliwie jest to postać dość dyskusyjna, ja uważam, że to wzór kobiecości, inni uznają, że materialistki i egoistki, mimo to trzeba jej oddać, że to bardzo grzeczna kobieta i lojalna, właśnie wobec swoich krewniaków. Udowodniła to gdy postanowiła nie przeciwstawiać się swojej matce i zadbać o swoją i jej przyszłość. Na szczęście życie nagradza ludzi dobrych. Myślę też, że jej postać ma również dać otuchy i nadziei na happyend kobietą nieszczęśliwym, będącym w związkach zapewniających na przykład lepsze warunki swoim dzieciom.