Mieszkańcy Miasteczka – Z. Nałkowska – Medaliony – Przy torze kolejowym

Mieszkańcy Miasteczka w opowiadaniu autorstwa Zofii Nałkowskiej pod tytułem „Przy torze kolejowym”.
Ludzie przebywający w wagonach towarowych, które wiozły ich na śmierć albo przyjmowali swój okrutny los, ponieważ uważali, że nie ma już dla nich ratunku, albo starali się walczyć do ostatniej chwili, bo woleli zginąć, próbując zapewnić sobie szansę na przetrwanie niż nie robić zupełnie nic i pozwolić się zamordować. Kobieta, która znalazła się przy torze kolejowym, zdecydowanie należała do tej drugiej grupy. Była trzecią osobą, która uwolniła się z wagonu. Za nią wyszło jeszcze kilka. Nagle zaczęły padać strzały. Kobieta została postrzelona w nogę, a jej mąż oraz jeden inny mężczyzna zostali śmiertelnie postrzeleni. Mieszkańcy miasteczka przechodzili obok kobiety, ale bali się do niej zbliżyć. Wiedzieli, że pomoc jej może przynieść spore problemy. Jej wygląd był niechlujny, a oczy czarne i przepełnione strachem. Wiedzieli, że albo jej pomogą i zostaną ukarani, albo przejdą obok niej obojętnie i pozwolą jej powoli umierać. Wybrali drugą opcję, ponieważ bali się o własne życie. Nie można nazwać ich osobami nieczułymi, ponieważ w innych okolicznościach z pewnością zachowaliby się inaczej. Tutaj jednak musieli podjąć decyzję, która w każdym przypadku była marna w skutkach. Żadnego wyboru nie można tutaj nazwać dobrym wyborem. Zdarzyli się jednak tacy, którzy chcieli zaryzykować. Chcieli to zrobić, ponieważ wiedzieli, że ich współczucie jest silniejsze niż strach przed karą. Jeden młodzieniec odmówił kobiecie z