Nauczyciele – W. Gombrowicz – Ferdydurke

"; traszony. Na jego lekcjach nigdy uczniowie nie zachowują się w przyzwoity sposób. Większość z nich rozrabia i nie zwraca uwagi na nauczyciela. Są nieprzygotowani i nie interesuje ich, co chce im przekazać Bladaczka. Jedyną osobą, która wyróżnia się na tle grupy, jest Syfon. W przeciwieństwie do reszty jest on przygotowany do lekcji, zwarty i gotowy do odpowiedzi.
Trzeci nauczyciel prowadzi lekcje łaciny w placówce. Jest to staruszek, który budzi w uczniach respekt. Na jego lekcjach uczniowie starają się być cicho i nie wychylać się. Boją się.
Nauczyciele przedstawieni w powieści są przykładem osób, które wykonują swój zawód w sposób obojętny. Nie starają się zainteresować uczniów, przekazać im pewnych wartości na swoich lekcjach. Wciąż powtarzają nudne regułki i cytują podręczniki, co zdecydowanie nie wzbudza zainteresowania. Nie są oni dla swoich wychowanków autorytetem. Nauczyciele budzą w uczniach albo strach, albo pogardę czy znudzenie. Nie uczą się, ponieważ nie widzą sensu w robieniu tego. Uważają, że na nic zda im się ta wiedza. Owi nauczyciele powinni zachęcić ich do tego, aby chętnie sięgali po wiedzę z podręczników. W końcu właśnie po to chodzą do szkoły, aby czegoś się nauczyć, a nie tylko siedzieć w ławce i notować rzeczy, których nawet nie rozumieją. Gdyby Bladaczka, czy nauczyciel łaciny wprowadzili jakieś ciekawe rozwiązania, z pewnością udałoby im się przeciągnąć uczniów na swoją stronę. A tak, jedynym przygotowanym na lekcje jest Syfon, który potrzebę kształcenia sam sobie wypracował i jego motywacją jest on sam.