Pająki – J. R. R. Tolkien – Hobbit

Szanowni użytkownicy! Dziś pragnę Wam przedstawić postać epizodyczną powieści Johna Ronalda Reuela Tolkiena pod tytułem ,,Hobbit, czyli tam i z powrotem”.

W zasadzie to będzie to kilka postaci, ale należących do tej samej grupy. Postaciami opisywanymi przeze mnie będą pająki. Hmm… po co opisywać pająki, skoro i tak wiemy jak wyglądają? Czy te różnią się od tych zwyczajnych? Mają dwie, lub cztery głowy? Na te pytania postaram się Wam dzisiaj odpowiedzieć. Mam nadzieję, że pomogę Wam zrozumieć temat tych postaci, a jeśli nie czytaliście tej powieści to serdecznie zachęcam Was do jej przeczytania, gdyż sama ją czytałam i bardzo mi się podobała, a jeśli lubicie książki przygodowe i fantastyczne to z pewnością Wam też się ona spodoba.

Dobrze, a więc przejdźmy do głównego tematu mojego wypracowania. Pająki w powieści ,,Hobbit, czyli tam i z powrotem” odegrały można by powiedzieć, że ważną rolę, gdyż jak się później okaże Hobbit dzięki nim nazwie jedną bardzo ważną rzecz. Otóż zacznijmy może od wyglądu tych pająków. Są to wielkie, jak na pająki stworzenia, ale nie takie ogromne jak trolle, czy olbrzymie, jak gobliny. Są gęsto i bardzo owłosione, posiadają kilka odnóży krocznych, patrzą na swoje ofiary wściekłymi oczyma oraz w środku otworu gębowego mają paraliżującą substancję, którą wstrzykują swojej ofierze, gdy nie mogą sobie z nią poradzić, a ofiara nie może wtedy nic zrobić.

A więc, skoro wiemy już jak wyglądają, to dlaczego odgrywają, aż tak ważną rolę w powieści Johna Ronalda Reuela Tolkiena? Otóż to one uwięziły krasnoludy w swoich kokonach, a przez to Hobbit sam musiał je ratować przed pożarciem. Założył więc na swój palec magiczny pierścień i stał się niewidzialny (Warto wspomnieć, że Hobbit to Bilbo Baggins, czyli główny bohater powieści. Znalazł on pierścień w jaskini Golluma, a sam pierścień sprawiał, że jego właściciel stawał się ,,niewidzialny”). Sprowokował, rozdrażnił i zdenerwował pająki oraz zaczął je drażnić śpiewając wymyśloną przez siebie piosenką. Pająki tak się zdenerwowały, można by powiedzieć, że urządziły sobie między sobą turniej pod