Rambert Rajmond – A. Camus – Dżuma

Rajmond Rambert to jeden z bohaterów, który zdołał przejść pozytywną przemianę w trakcie epidemii dżumy. Początkowo był on osobą egoistyczną, która za wszelką cenę chciała osiągnąć to, co się jej należy, bez względu na okoliczności. Nie zwracał uwagi na to, że nie jest jedyną osobą w mieście, którą postawiono w trudnej sytuacji. Cierpiał z powodu rozłąki, ponieważ nie mógł wydostać się z miejscowości Oran, gdyż aby zapobiec rozprzestrzenianiu się epidemii, wszyscy mieli zakaz opuszczania miasta. Chciał wrócić do swojej ukochanej i do Paryża, za którym również bardzo tęsknił. Na nic zdawały się jednak jego starania w urzędzie. Ta droga osiągnięcia celu okazała się bezskuteczna, więc zaczął działać nielegalnie, ale to również nie poskutkowało. Narzekał, jaki to on jest nieszczęśliwy z powodu rozłąki z ukochaną. Tymczasem inni przeżywali prawdziwe katusze i tracili swoich bliskich na zawsze, a nie tylko na pewien czas. Rajmond nie dostrzegał tego, że nie tylko on cierpi. Kiedy dowiaduje się, że żona doktora Rieux również znajduje się poza miastem i on też może odczuwać skutki rozłąki, nieco zmienia swoje podejście. Wkrótce wstępuje do sanitarnych szeregów, ale zaznacza, że to tylko chwilowe i zostanie tutaj, dopóki nie zorganizują mu transportu, a potem – według tego, co powiedział – można wnioskować, że mieliby sobie radzić sami. Kiedy jednak Rambert ma szansę na wyjazd z miasta, rezygnuje z tego. Jest to bardzo zaskakująca decyzja, a jednocześnie szlac