Raptusiewiczówna Klara – A. Fredro – Zemsta

Klara Raptusiewiczówna była drugoplanową postacią komedii „Zemsty” Aleksandra Fredry. Bratanica Cześnika, prawna właścicielka połowy zamku, ukochana Wacława Milczka.

Prawdopodobnie była sierotą, ponieważ opiekował się nią stryj, ale to do niej należały wszelkie dobra i majątek, którym do czasu jej zamążpójścia rozporządzał Raptusiewicz, a po części Podstolina.

Klara była atrakcyjną, prostolinijną i szczerą młodziutką panną, która była oddana Wacławowi. Ufała mu bezgranicznie, tak, że nawet nie zauważyła, jak młodzieniec flirtował z Podstoliną. Była dziewczyną zakochaną i zaślepioną tą miłością. Cieszyła się, że widzi w komitywie ich oboje i naiwnie wierzyła, że Wacław szukał u Podstoliny poparcia dla ich związku.

Zakochała się w nim z wzajemnością, optymistycznie wierzyła, że sąsiedzi pogodzą się, bo nie chciała zgodzić się na ucieczkę zaproponowaną przez ukochanego. Klara była wesołą, szczodrą, śmiałą i odważną dziewczyną. Mimo młodego wieku i braku doświadczenia w miłosnych sprawach nie dała się łatwo zwieść Wacławowi i wykazała się dużą rozwagą, prowadziła z nim długie konwersacje, które świadczyły, że jest osobą odpowiedzialną i pomimo gorącego uczucia, którym go darzyła, nie poddała się emocjom i nastrojom chwili, nie pozwalała wykorzystać dogodnej, sam na sam, sytuacji. Znała swoją wartość i nie chciała, aby uczucie nie przysłoniło jej zasad etycznych. Sądziła, że miłość nie polegała tylko na mówieniu pięknych słówek, ale na konkretnych czynach. Nie chciała jednak, by Wacław decydował o jej losie, nie zgadzała się na propozycję uprowadzenia jej, bo to byłoby dla niej hańbiące.

Obawiała się opinii publicznej, dbała o swoją reputację. Pytała Wacława, co pomyśleliby ludzie, bo przecież nie wszyscy wiedzieliby, ze w tajemnicy wzięli ślub. Gotowa była umrzeć razem z Wac�