Soplica Jacek – A. Mickiewicz – Pan Tadeusz

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Soplica Jacek – A. Mickiewicz – Pan Tadeusz, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!
Opiekun merytoryczny: Marek Lepczak
Czytaj więcej

Jacek Soplica był bohaterem epopei narodowej „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza. Był litewskim szlachcicem, który zabił Stolnika Horeszkę, ojcem Tadeusza, bratem Sędziego oraz bernardynem.
Soplica pochodził ze średnio zamożnej rodziny szlacheckiej. Za młodu słynął z awanturnictwa i pijaństwa. Od sumiastych wąsów, nazywano go „Wąsalem”. Mimo tego cieszył się dużym poparciem wśród szlachty. Wykorzystał to Stolnik Horeszko, który pochodził z wyższej klasy. Horeszko zaprzyjaźnił się z Soplicą z powodów politycznych. Często gościł go w zamku i nazywał przyjacielem. Jacek Soplica z wzajemnością zakochał się w jego; Ewie Horeszko. Jednak pewnego razu podano mu czarną polewkę – to był znak, że Stolnik nie akceptuje ich miłości. Zrozpaczony poślubił ubogą wieśniaczkę. Urodził im się syn Tadeusz. Niestety, wskutek duszenia w sobie uczuć do Ewy, Soplica popadł w alkoholizm, a jego osamotniona żona umarła z żalu. Gdy dowiedział się o zaręczynach Ewy i kasztelana, okropnie się rozgniewał i postanowił krwawo zemścić się na Stolniku. Zbieg okoliczności sprawił, że zamordował go podczas napadu Moskali na zamek Horeszki. Został uznany za zdrajcę narodu i przyjaciela Rosjan. Rosjanie chcieli w nagrodę ofiarować mu część majątku nieboszczyka. Jednak Jacek Soplica odmówił przyjęcia dóbr i uciekł z kraju. Tadeusza pozostawił pod opiekę swojego brata Sędziego, lecz cały czas kierował jego wychowaniem. Dowiedziawszy się o zesłaniu na Sybir Ewy i jej męża, nakazał wychować ich córkę Zosię. Chcąc odpokutować swoje winy, wstąpił do zakonu Bernardynów i poświęcił się walce o ojczyznę. Na znak pokory przyjął imię Robak.
Jako emisariusz utrzymujący łączność z Polakami w zaborach, wykazał się bohaterstwem i poświęceniem. Był kilkakrotnie ranny, aż wreszcie w przebraniu księdza Robaka, wrócił na Litwę, gdzie ze specjalną misją miał organizować powstanie, którego wybuch był wyznaczony na moment wkroczenia wojsk napoleońskich. Ksiądz Robak z narażeniem życia wędrował od dworu do dworu, w karczmach wiejskich agitował chłopów do powstania. Jednak jego pospieszne działania i słowa o wysprzątaniu ojczyzny ze śmieci zostały opacznie odebrane przez szlachtę zaściankową. Jego plany pokrzyżował rów

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!